Een borreltje, wijntje, port of cavaatje: met kerst en oud en nieuw wordt er door veel mensen flink geproost. Maar al die lege flessen zorgen daarna voor een ander probleem: rond glasbakken ontstaan enorme bergen glas. Het zorgt aan de Insulindelaan in Eindhoven voor een bijna surreëel beeld. Afvalverwerkers zetten alles op alles, maar krijgen de flessenzee nauwelijks weggewerkt. “Hier kunnen we niet tegenop.”
Het is op het eerste gezicht vooral een komisch tafereel bij een glasbak aan de Insulindelaan in Eindhoven. Tassen vol wijnflessen overspoelen de stoep. De nasleep van kerstdiners en eindejaarsborrels is hier maar al te goed zichtbaar. In plastic zakken rondom de glasbak glimmen honderden lege flessen in de winterzon.
“Nou, de mensen hebben hier volgens mij een licht drankprobleem”, constateert een vrouw terwijl ze naar de oase van glazen flessen kijkt. Het legioen aan lege flessen verraadt in ieder geval een gezellige kerst. “Maar ja, hier mag de gemeente wel iets aan doen. Het is binnen één dag zo geworden.”
Boven de glasbak, op een lantaarnpaal, prijkt ondertussen een bord met de tekst ‘verboden te drinken.’
“Ze willen het netjes achterlaten, maar dat lukt zo gewoon niet.”
Voor afvalverwerkers is de situatie allesbehalve grappig. “Onze mannen kunnen er soms niet eens bij, dat is ontzettend frustrerend”, zegt Frank van Strijp, directeur van afvalverwerker Cure. “Ze willen het netjes achterlaten, maar dat lukt zo gewoon niet.”
De berg met flessen aan de Insulindelaan in Eindhoven (Foto: Omroep Brabant.)
Het schrikbeeld van de Insulindelaan ziet hij elk jaar terug. In de dagen na kerst en oud en nieuw trekken mensen massaal met hun leeggedronken buit naar de glasbak. “Het is echt een gigantische piek”, zegt Van Strijp, terwijl hij uitkijkt over drukte bij de milieustraat. “We rijden extra routes, draaien dubbele diensten van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat, maar er is bijna niet tegenop te werken.”
Volgens de directeur wordt er vol ingezet om het glas op te ruimen. “Er is geen ruimte om een extra vrachtwagen te kopen, maar we werken er met man en macht aan om het glas weg te halen.”
“Het opruimen van die hotspots is echt monnikenwerk.”
Normaal gesproken rijdt alleen een glasvrachtwagen langs de containers om die met een hijskraan te legen. Tijdens de piekdagen rijdt er ook een gewone vuilniswagen mee om het glas dat naast de bakken is gezet op te ruimen.
“Dat komt dan bij het restafval terecht. Dat vinden we heel jammer, maar nood breekt wet”, zegt Van Strijp. “Alleen dan krijgen we het een beetje bijgesloft. Het opruimen van die hotspots is echt monnikenwerk.”
Waar de grootste glasbergen ontstaan, verschilt per jaar. Maar ieder jaar weer zijn er ‘hotspots’ waar de flessen uitpuilen. “Het ligt er maar net aan waar de feestjes zijn geweest”, zegt hij. “We proberen zo goed mogelijk vooruit te rijden.”
Ook op 2 en 3 januari, wanneer de leeggedronken champagneflessen van oud en nieuw hun weg naar de glasbak vinden, is het weer alle hens aan dek bij de afvalverwerker. Van Strijp doet daarom een oproep: “Laat die flessen gewoon een paar dagen extra staan. Dan is er niets aan de hand. Als je container thuis vol is, zet je het er ook niet naast.”
- Lees ook
