Het wemelt in Nederland van de vreugdevuren, maar ze zijn vreugdelozer dan ooit geworden. Alleen al het woord vreugdevuur is voldoende reden om mensen in woede te laten uitbarsten over autoriteiten die je het vuur niet in de ogen gunnen, omdat ze neerkijken op de pleziertjes van de gewone man (de gewone vrouw hecht minder aan vuurpijlen) en niks afweten van de tradities in een buurt.

Zoals een PVV-Kamerlid al eerder dit jaar over een algeheel vuurwerkverbod  opmerkte: ,,Weer wordt een traditie de nek omgedraaid.’’

Bij de PVV zijn ze dol op tradities waarbij handen worden afgerukt, ogen uit hun kassen ploffen en te hulp schietende brandweerlieden een Cobra in hun nek kunnen krijgen. En wee de journalistiek die daar verslag van doet, bijvoorbeeld het ,,geradicaliseerde Journaal’’, zoals Martin Bosma het noemde tussen twee huilbuien door vanwege zijn gedwongen afscheid als Kamervoorzitter. Rob Trip als stiekeme handlanger van Hamas – ik zie het helemaal voor me.

Ook in Amsterdam, mijn eigen dorp, is de nodige hommeles ontstaan omdat die verdomde autoriteiten, ,,dat mens van Halsema’’ uiteraard voorop, geen oudjaarsvuur meer wilden in Floradorp, een buurt in Amsterdam-Noord. Halsema vond het vuur te gevaarlijk in een woonwijk. Ze had er weer niets van begrepen.

,,Het vuur zit in het hart van elke Floradorper, het is een deel van onze identiteit’’, zei Patrick van Bronswijk, een prominente buurtbewoner. Ik vermoed dat hij als eerste De Telegraaf, altijd tuk op een misstap van Halsema,  zou hebben gebeld als een verwoestend vuur de halve Florawijk in de as had gelegd. ,,Burgemeester zet wijk in vuur en vlam’’, zou een prima citaat zijn geweest voor een pregnante krantenkop.  

Volgens deze Van Bronswijk treft Floradorp geen enkele blaam. Tegen NRC zei hij: ,,In 74 jaar tijd is er nooit geen woning uitgebrand.’’ Wacht even: nooit géén – het is in Floradorp nog gevaarlijker dan we al dachten.

Afgelopen zaterdagavond was het zo onrustig in Floradorp dat de ME moest ingrijpen. Jongeren stichtten overal brandjes, agenten werden bekogeld met vuurwerk. Hoe zal het toegaan tijdens Oudjaarsnacht, niet alleen in Floradorp, maar overal in Nederland? Wordt het één grote oogverblindende vuurwerkstorm als afscheid van deze ‘traditie’?

Wordt het één grote vuurwerkstorm als afscheid van een traditie?

We worstelen in Nederland met onze tradities. Het lijkt wel alsof ze steeds meer uit de hand lopen, zozeer zelfs dat we neigen naar afschaffing ervan. Zo wil burgemeester Halsema (zij weer!) een andere Koningsdag in Amsterdam, het wordt er nu gevaarlijk druk, de ambulancedienst kan het niet meer aan. Sommige café-eigenaren zijn het met haar eens, zij hebben zelf al besloten hun zaak op die dag te sluiten. Een van hen zei in Het Parool: ,,Iedereen is te dronken en naar de kloten van de drugs. Dan wordt het ook gevaarlijk.’’

Oudjaarsnacht en Koningsdag – dat zijn al twee tradities waarvoor veel Amsterdammers liever niet meer zelf de straat op gaan. De thuiswedstrijden van Ajax zijn ook een risicofactor geworden. Ik zie het er nog van komen dat we schuilkelders gaan inrichten voor het geval er ergens in de stad de pleuris uitbreekt. Het voordeel ervan is dat we puik voorbereid zijn als de Russen eindelijk komen.     

Geef cadeau

Deel

Mail de redactie

De journalistieke principes van NRC