ANPAnna Boersma

NOS Schaatsen•vandaag, 14:49

  • Sander Maassen van den Brink

    OKT-redacteur in Thialf

  • Sander Maassen van den Brink

    OKT-redacteur in Thialf

Ze was lange tijd “niet zo’n groot talent” en is met haar 24 jaar een laatbloeier in het schaatsen. Maar wat maakt het uit? De blijdschap bij Anna Boersma is er niet minder om. De schaatsster van Team Staan-CTS Group gaat naar de Olympische Spelen.

Ze zat bij het olympisch kwalificatietoernooi even in de wachtkamer na haar 500 meter, maar gisteravond werd haar deelname definitief. “We hebben de champagne wel even opengetrokken”, vertelt de Friezin. Dat mag ook wel, want in de zomer van 2024 zag het er niet naar uit dat Boersma Milaan ooit zou halen: ze scheurde destijds haar kruisband af tijdens een krachttraining.

Gescheurde kruisband

Vol goede moed wilde Boersma beginnen aan het vorige schaatsseizoen, maar een week voordat de wedstrijden startten, ging het mis. “Mijn rechterknie. Ik voelde meteen: dit is niet goed. Het duurde vervolgens wel even voordat het duidelijk was dat het om mijn kruisband ging.”

Een operatie was een optie, maar daarmee zou de Friezin zeker een half jaar niet kunnen sporten en daarna nog moeten revalideren. De keuze werd gemaakt om zonder kruisband verder te gaan.

“Ik merkte dat ik best wel weer snel dingen kon, sneller dan je zou denken. Daarnaast heeft mijn vader ook ooit zijn kruisband afgescheurd en werd ook niet geopereerd. Hij heeft vervolgens drie keer de Elfstedentocht gereden zonder kruisband. Dat gaf hoop, ik dacht: dan moet ik het ook kunnen. De specialisten keken naar de knie en zeiden: je kan het altijd proberen.”

ANPBoersma op de 500 meter tijdens het OKT

Achteraf gezien blijkt dit een hele belangrijke beslissing geweest van Boersma, want de vraag is of de 24-jarige schaatsster de Spelen had kunnen halen in deze vorm als ze wel geopereerd werd. “Nu heb ik er alles aan gedaan om mijn vorm weer terug te krijgen en ik ben heel blij dat dat is gelukt.”

‘Sterk, explosief en bloedjesnel’

In de schaatswereld is Boersma geen onbekende, maar voor de buitenwereld misschien nog wel. Ze stond nog niet eerder op grote toernooien als EK’s en WK’s, in tegenstelling tot generatiegenoten als Michelle de Jong en Marrit Fledderus.

Het duurde ook even voordat ze het hoogste niveau bereikte. “Ik heb vrij lang nog bij mijn club geschaatst. Ik was vroeger niet zo’n groot talent.”

Maar toen ze uiteindelijk in het Gewest Friesland werd opgenomen, ging ze er vol voor. “Toen merkte ik echt dat ik stappen ging zetten en dat ik veel meer in mijn mars had. Dat was heel leuk om te ontdekken, dat motiveerde mij.”

  • NOS/Sander Maassen van den BrinkAnna Boersma vliegt haar teamgenoten in de armen nadat plaatsing wel zeker lijkt
  • NOS/Sander Maassen van den BrinkAnna Boersma vliegt haar teamgenoten in de armen nadat plaatsing wel zeker lijkt
  • NOS/Sander Maassen van den BrinkBoersma stapt tevreden van het ijs

Vorige slide

Volgende slide

Boersma is dus een doorzetter. Haar trainer Hein Otterspeer looft zijn pupil. “Anna heeft gigantisch veel kwaliteit en dat laat ze nu elke keer zien. Ze is explosief en rijdt soms bloedjesnel, ook op dit OKT. Ze heeft een bepaalde racemodus, het is een geweldige atlete.”

Sportpsycholoog

Die racemodus is nodig, weet Otterspeer. Want: “Anna is een heel lief persoon. Alleen als het pak aan gaat, dan wordt ze een killer.”

Boersma zelf vindt dat ze soms nog te lief is. “Ik ben buiten het ijs een familiemens en heel zorgzaam. Ik sta graag voor anderen klaar.” Om op het ijs een totaal ander karakter op te roepen, hard te zijn en soms voor jezelf te kiezen, voert ze gesprekken met een sportpsycholoog.

“Dat helpt me heel erg. Want het is best lastig om soms voor jezelf te kiezen. Maar uiteindelijk is dat wel de topsport, het hoort erbij.”

ANPAnna Boersma op de NK afstanden

Het kiezen voor jezelf en denken aan een ander kan soms ook gecombineerd worden, zo bleek zondag op het OKT toen Boersma’s goede vriendin Marrit Fledderus twee keer vals startte en zich niet plaatste voor de Spelen op de 500 meter. Het betekende ook meteen een zo goed als zeker startbewijs voor Boersma zelf.

“Dat was inderdaad een best moeilijk moment. Ik wist dat ik erbij zat en teamgenoten wilden mij feliciteren, maar ik heb gezegd: wacht heel even. Want dit was voor Marrit heel erg balen. Dat gun je niemand, ik leef echt met haar mee. Maar ik ben ook super blij en trots op mezelf dat het voor mij is gelukt.”