Paul Thomas Anderson weet opnieuw indruk te maken met zijn nieuwste bioscoopfilm One Battle After Another, een losjes op de roman Vineland van Thomas Pynchon gebaseerde productie van bijna 3 uur. Met Leonardo DiCaprio in de hoofdrol groeide het politieke drama uit tot Andersons grootste box office-succes tot nu toe, met een wereldwijde opbrengst van meer dan 100 miljoen dollar.
De film vertelt het verhaal van een uitgebluste revolutionair, gespeeld door DiCaprio, die zijn dochter (Chase Infiniti) probeert te redden uit handen van een extreemrechtse legerofficier (Sean Penn). One Battle After Another opent met een gewelddadige inval in een opvanglocatie voor immigranten en bevat meerdere scènes waarin overheidsagenten optreden met dodelijk geweld tegen ongewapende burgers.
Felle kritiek van conservatieve hoek
Ondanks de sterke recensies en hoge publieksscores is de film niet zonder controverse. Bekende conservatieve stemmen hebben One Battle After Another omschreven als propaganda voor radicaal links. Ben Shapiro noemde het een “apologia voor links-extremistisch terrorisme” en verwacht dat de film veel Oscars zal winnen vanwege zijn politieke boodschap.
Ook Fox News-columnist David Marcus liet zich kritisch uit en schreef dat de film alleen logisch is als men gelooft dat de VS momenteel een fascistische dictatuur is. Hij stelde dat de film een gevaarlijke misvatting aanwakkert en noemde de film een “kill your enemies”-fantasie voor extreemlinks.Reacties uit progressieve en neutrale hoek
Niet iedereen deelt die analyse. Volgens The New Republic functioneert de film als een satirische droomwereld, waarin een goed georganiseerde linkse verzetsgroep lijnrecht tegenover een karikaturale witte nationalistische elite staat, maar moet de film wel “de meest onverantwoordelijke film van het jaar”. Richard Newby van The Hollywood Reporter benadrukt dat de film geweld niet verheerlijkt, maar juist laat zien hoe destructief het is voor alle betrokkenen.
Ook wordt erop gewezen dat bepaalde gewelddadige scènes zich afspelen tijdens het presidentschap van Obama, wat de film een meer historische en minder actuele lading geeft. DiCaprio’s personage is volgens sommige recensenten eerder een tragische figuur dan een held.
Discussie over interpretatie en impact
De uiteenlopende reacties maken duidelijk dat One Battle After Another verder gaat dan een eenvoudig politiek statement. Voor de een is het een provocatief pamflet, voor de ander een reflectie op radicalisering en morele grenzen. Andersons film nodigt hoe dan ook uit tot discussie, waarbij de grens tussen satire en realiteit bewust wordt opgezocht.