Wonen bij oma
Vivianne gaat bij haar oma wonen, tot na twee jaar Willem plotseling op de stoep staat. “Hij had het zo voor mekaar gekregen met een advocaat dat hij mij kwam ophalen bij mijn oma. Zij wilde eigenlijk niet dat ik mee ging, want zij wist ook dat Willem niet mijn echte vader was, maar ze kon er niks tegen doen.” Zo is Vivianne ineens weer in Nederland.
Willem is veel weg voor werk, waardoor Vivianne vier jaar bij zijn zus inwoont. Op een gegeven moment trouwt hij met een nieuwe liefde, Elly. Vivianne: “Mijn tante zette me af bij haar en zei: ‘Dit is nu je nieuwe moeder en jullie zoeken het maar uit’.” Elly neemt die rol op zich – al spat de liefde er niet bepaald vanaf, volgens Vivianne: “Ik hoorde alleen maar: ‘Joh, wat moet ik met dat rotkind’. Die periode doet nog wel een beetje pijn, hoor.”
Een aantal jaar later gaat Vivianne het huis uit. In die periode verslechtert de relatie tussen haar en Willem: de twee spreken elkaar jaren niet. Totdat ze hoort dat de gezondheid van haar vader hard achteruit gaat. Als Willem overlijdt, komt ze tot de schokkende ontdekking dat hij helemaal niet haar vader ís. Dat krijgt ze te horen via een telefoontje van Elly’s broer, na het doornemen van het testament. Daarin staat namelijk niet expliciet dat Willem Vivianne als dochter erkent en dus als erfgenaam ziet. “Dat was de eerste keer dat ik te horen kreeg dat ik niet zijn kind was. Ik wist het ook echt niet.”