“Je geeft haar gewoon een vliegticket naar huis voor haar verjaardag”
Het is groot feest. Anouk is namelijk jarig. Nadat ze het nieuwe levensjaar in de club heeft ingeluid, wordt ze de volgende ochtend gebeld. Renzo wil met haar praten. “Ik denk dat hij wil checken hoe het nu gaat”, zegt ze nadat er is opgehangen.
Maar dan slaat de onzekerheid toe. “Nu krijg ik hier weer stress van”, vertelt Anouk. “Hier kan ik nou om janken. Ik kan hier zo chagrijnig om worden.” Ze pakt haar spullen en vertrekt naar de club.
Anouk zit al een tijd niet lekker in haar vel in het huis met de groep, maar sinds haar verjaardagsfeest de nacht ervoor voelt ze zich een stuk beter. “Dat gaf me wel even een oppepper”, vertelt ze als ze aankomt bij Renzo.
Toch windt Renzo er geen doekjes om. “Ook uit bescherming van jouzelf heb ik besloten dat het beter is als het ophoudt”, deelt hij haar mee. “Dat meen je niet. Je gaat me nu wegsturen?” antwoordt Anouk verbaasd. “Ik vind het verdrietig om te zien dat jij zo vaak verdrietig bent”, legt Renzo uit.
Het zit Anouk niet lekker dat ze nu wegmoet, net nu ze zich beter voelt. “Ik had gewoon een hele slechte week, maar ik denk echt… nou ja het staat al vast blijkbaar.” Renzo benadrukt dat ze volgend jaar gewoon weer welkom is. “Dit is echt zo kut”, gaat Anouk huilend verder. “Dit voelt echt als falen. Ik wilde zo graag bewijzen dat ik het af kon maken.”
Tijdens een feestelijke barbecue wordt de groep ingelicht. “Voel je je opgelucht nu?” vraagt Max. “Nee, eigenlijk nog niet. Misschien straks, maar ik voel me nu nog heel kut”, antwoordt Anouk. “Jij bent ook lekker Renzo, je geeft haar gewoon een vliegticket naar huis voor haar verjaardag”, grapt Max.
Een week later is het voor alle anderen ook tijd om terug naar Nederland te gaan. Het propseizoen zit erop, dus ook Proppers in Albu is tot een einde gekomen. Je kijkt het hele seizoen terug bij Videoland.