Pulp Fiction geldt voor velen als Quentin Tarantino’s meesterwerk. Hoewel de film nagenoeg perfect is, had deze er heel anders uit kunnen zien. De geliefde regisseur ging bijna voor een veel gewelddadiger einde.
Met zijn chaotische, niet-lineaire structuur, ijzersterke dialogen en een cast vol iconische figuren veranderde Tarantino voorgoed hoe geweld, humor en stijl konden samensmelten. Ondanks het feit dat de film veel bloedvergieten bevat, had dit nog veel verder kunnen gaan.
Oorspronkelijke script
In het oorspronkelijke script liet Tarantino namelijk Samuel L. Jacksons personage Jules Winnfield het beruchte dinertafereel afsluiten met een brute schietpartij. De geliefde acteur liet zich hier al eerder over uit.
Zo begint Jackson: “In het originele script van Pulp Fiction schiet ik Honey Bunny van de bar af. Daarna schiet ik ook hem neer en vermoord ik hem vervolgens op de grond”. Toch besloot Tarantino dat dit iets te veel van het goede was en wisselde hij dit in voor het onderstaande einde.
Geweld versus verlossing
Door te kiezen voor een meer contemplatief einde, waarin Jules zijn pistool laat zakken en kiest voor introspectie in plaats van agressie, wist Tarantino de kijker echt te verrassen. Dit is namelijk iets dat zelden voorkomt in zijn oeuvre.
Winnfield is dan ook een van de weinige personages die er ’tamelijk goed vanaf komt’, iets dat lang niet is weggelegd voor alle Tarantino-personages. Het is ook de enige film van de regisseur waarin het personage van Jackson overleeft. Dit past wel bij de rol, aangezien de huurmoordenaar op zoek is naar verlossing.
Ook interessant
Quentin Tarantino maakte bijna deze superheldenfilm: “Het enige script dat ik echt geweldig vond”
Quentin Tarantino is berucht om zijn eigenzinnige manier van werken. Zo schrijft en regisseert hij zelf al zijn projecten en laat hij zich zelden leiden door…[Lees verder]