vr 17 okt, 13:36
Annette Koens-Custers kent de wereld van ouderen van binnenuit. Als ouderenpsycholoog werkte ze in de Weegbree, ze doceert ontwikkelingspsychologie aan de Radboud Universiteit en promoveerde op onderzoek naar het welbevinden van ouderen in verpleeghuizen. En nu mag ze zich ook schrijfster noemen, want haar eerste boek is een feit. In ‘Ik weet het nog’, putte ze uit werkervaring, vakkennis en persoonlijke observaties om te komen tot een ontroerende roman over Marie, een vrouw die langzaam verdwijnt in de mist van Alzheimer, maar tegelijkertijd helder terugblikt op wie ze was.
Door Lars Regeer
Dat er een schrijfster in Annette schuilde, kwam voor haar zelf niet als een verrassing. Voor haar onderzoeken klimt ze regelmatig in de pen. En waar die teksten doorgaans puur wetenschappelijk en vol feiten zijn, wist Annette met wat zelfstudie een compleet boek te schrijven. Een boek dat in de smaak viel bij Uitgeverij Keytree en binnenkort in de boekhandel verkrijgbaar zal zijn.
“Het begon een beetje uit hobbyisme. Na mijn promotie, toen ik meer balans tussen werk en privé vond, kriebelde het om iets nieuws te proberen. Ik zit graag in mijn eigen cocon, en ik merkte dat cijfers en feiten pas echt tot leven komen als ze in een verhaal worden gegoten. Dat inspireerde me om te gaan schrijven.”
In het boek volgt de lezer Marie. Na het overlijden van haar man verhuist zij naar Huize Zonzicht, waar Alzheimer haar langzaam vervreemdt van de werkelijkheid. Ze zoekt wanhopig naar haar echtgenoot, vol angst en verdriet, terwijl de toegewijde verzorgenden Noortje en Veronique alles doen om haar gerust te stellen. Soms lijkt niets te helpen, tot een nummer van Elvis Presley herinneringen oproept en de tijd even stil lijkt te staan. Dagelijks zit Marie aan tafel met vier andere bewoners, die net als zij terugblikken op hun verleden en hun eigen herinneringen koesteren.
“Het boek is een ode aan de mens achter de ziekte,” vertelt Annette. “In het verleden, toen Alzheimer nog vrij nieuw was, werd er vaak gesproken over ‘dementerenden’. Dat is eigenlijk vreemd. We zeggen toch ook niet ‘kankerenden’? Je bent je ziekte niet. Je blijft een mens. Die boodschap wil ik met dit boek overbrengen.”
Het kennen van iemand blijkt zelfs vaak de sleutel tot betere zorg. Annette haar hoofdpersonage, Marie, wil aanvankelijk niet gewassen worden. Maar zodra het gesprek op een speldje komt en duidelijk wordt dat zij zelf verzorger was, ontstaat er een band en gaat het uiteindelijk wel. “Ik denk dat het boek herkenbaar is voor iedereen die hiermee te maken heeft. Of je nu zelf dementerend bent, verzorger, of familie van iemand in een verzorgingstehuis. En ik hoop dat lezers begrip en herkenning vinden, terwijl wie verder wegstaat gewoon kan genieten van het verhaal. Het blijft tenslotte een roman.”
Wie nieuwsgierig is naar het boek kan op 20 oktober om 19.00 uur terecht in de Weegbree, waar Annette haar boek presenteert en signeert. Aanmelden via annette.koens@gmail.com. ‘Ik weet het nog’ ligt ook in de boekhandel, onder meer bij Robben in Zuiderpoort, en is online te verkrijgen. Een deel van de opbrengst gaat naar Alzheimer Nederland.