Een zeldzame hyena in een spookdorp en een rups met een vreemde hoed. Dit zijn slechts twee van de winnaars bij de prestigieuze Wildlife Photographer of the Year-competitie.
Al 61 jaar organiseert het Natural History Museum in Londen de Wildlife Photographer of the Year-competitie. Fotografen van over de hele wereld mogen hun foto’s van wilde dieren insturen en dit jaar leverde dat 60.636 inzendingen op, meer dan ooit. Een internationale jury van professionele natuurfotografen beoordeelde die foto’s. De honderd mooiste inzendingen worden vanaf 17 oktober tentoongesteld in het museum.
Dit jaar roept de jury de Zuid-Afrikaanse fotograaf Wim van den Heever uit tot de absolute winnaar, hij mag zich nu Wildlife Photographer of the Year noemen. Zijn foto, ‘Ghost Town Visitor’, is een spookachtig maar ook intrigerend beeld van een bruine hyena die een bezoekje brengt aan een verlaten dorp naast een oude diamantenmijn in Namibië.
Van den Heever ontdekte tien jaar geleden sporen van een bruine hyena op deze locatie. Met heel veel geduld is het na al die tijd nu eindelijk gelukt om het dier goed op beeld te krijgen. Bruine hyena’s zijn de zeldzaamste hyena’s ter wereld en leven ’s nachts en voornamelijk alleen, ze worden daarom nauwelijks gezien.
Kathy Moran, voorzitter van de jury, zegt: “Hoe toepasselijk dat deze foto in een spookdorp is gemaakt. Je krijgt een onheilspellend gevoel als je naar deze foto kijkt en je weet dat je je in het rijk van deze hyena bevindt. Ik vind de draai die aan deze interpretatie van ‘stedelijk’ wordt gegeven ook geweldig: het was ooit een door mensen gedomineerde omgeving, maar dat is nu niet meer het geval. Het is verlaten door mijnwerkers en overgenomen door wilde dieren. Herbevolkt, zou je kunnen zeggen. Is het nog steeds een dorp? Voor mij lijkt het wel zo, maar het is niet langer van ons.”
Hieronder zetten we de winnaars van zestien categorieën onder elkaar.
Het weversnest
Winnaar van de categorie ‘Tien jaar en jonger’. © Jamie Smart/Young Wildlife Photographer of the Year 2025
Het spinnenweb van deze wielwebspin is opgebouwd uit een raamwerk van radiale draden, bedekt met een spiraal van kleverige zijde om gevangen insecten vast te houden. Een signaaldraad geeft trillingen door aan de schuilplaats van de spin, waardoor deze tevoorschijn komt om zijn prooi op te halen.
Dageraad
Winnaar van de categorie ‘Elf tot veertien jaar’. © Lubin Godin/Young Wildlife Photographer of the Year 2025
De alpensteenbok komt alleen voor in Europa en is in de vroege negentiende eeuw bijna tot uitsterven toe bejaagd. Dankzij beschermingsmaatregelen en herintroductieprogramma’s leven er nu weer meer steenbokken in de Alpen.
Na de verwoesting
Winnaar van de categorie ‘Vijftien tot zeventien jaar’. © Andrea Dominizi/Young Wildlife Photographer of the Year 2025
Dit beeld vertelt een aangrijpend verhaal over het verlies van leefgebied. Tegen de achtergrond van verlaten werkvoertuigen staat een boktor in de Lepini-bergen in Midden-Italië in een gebied waar vroeger oude beukenbomen werden gekapt. Terwijl boktorren tunnels graven in dood hout, dringen schimmels binnen, die helpen het hout af te breken en voedingsstoffen te recyclen. Als het leefgebied van de boktorren wordt verstoord of vernietigd, heeft dat gevolgen voor het hele ecosysteem.
Als een aal op het droge
Winnaar van de categorie ‘Dieren in hun omgeving’. © Shane Gross/Wildlife Photographer of the Year 2025
Deze drie murenen (Gymnothorax pictus) zijn goed aangepast aan de getijdenzone. De palingachtigen kunnen zowel boven als onder water jagen dankzij hun uitstekende reuk en zicht. Ze kunnen meer dan 30 seconden uit het water blijven.
Schaduwjager
Winnaar van de categorie ‘Dierenportretten’. © Philipp Egger/Wildlife Photographer of the Year 2025
Philipp Egger zag tijdens het klimmen een oehoe-nest en heeft het vier jaar lang van een afstand geobserveerd. Hij heeft dit beeld zorgvuldig gepland, tot aan de lichte camerabeweging toe om de weinige aanwezige elementen te vervagen. Zijn geduld werd beloond met de oranje glinstering van de ogen van een oehoe en het avondlicht dat op zijn veren valt. Oehoe’s hebben een spanwijdte van 180 centimeter en zijn een van de grootste uilen ter wereld. Ze maken nesten op beschutte rotsrichels of in spleten en keren vaak jarenlang terug naar dezelfde plek.
Synchroonvissen
Winnaar van de categorie ‘Vogels’. © Qingrong Yang/Wildlife Photographer of the Year 2025
Deze perfect getimede foto laat zien hoe een tienponder zijn prooi wegkaapt voor de snavel van deze kleine zilverreiger.
Kattenkwaad
Winnaar van de categorie ‘Zoogdieren’. © Dennis Stogsdill/Wildlife Photographer of the Year 2025
Caracals – wilde katten uit Afrika, het Midden-Oosten en Centraal-Azië – hebben een gevarieerd dieet, van insecten tot antilopen. Ze staan bekend om hun acrobatische sprongen waarmee ze vogels uit de lucht grijpen. Maar er waren voorheen weinig of geen verslagen bekend van caracals die op flamingo’s jagen.
Singlesfeest
Winnaar van de categorie ‘Amfibieën en reptielen’. © Quentin Martinez/Wildlife Photographer of the Year 2025
Om partners aan te trekken, produceren kleine boomkikkers (Dendropsophus minutus) korte, schrille kreten. Ze verzamelen zich in grote aantallen en het spectaculaire paringsritueel – dat op gang wordt gebracht door hevige regenval – duurt slechts enkele uren.
Mad Hatterpillar
Winnaar van de categorie ‘Ongewervelden’. © Georgina Steytler/Wildlife Photographer of the Year 2025
Het ongewone hoofddeksel van deze rups (Uraba lugens) bestaat uit oude kopomhulsels, die bij elke vervelling worden bewaard. Biologen vermoeden dat de toren helpt om aanvallen van roofdieren af te weren.
Het feestmaal
Winnaar van de categorie ‘Oceanen: het grotere plaatje’. © Audun Rikardsen/Wildlife Photographer of the Year 2025
Audun Rikardsen slaagde erin om deze chaotische scène te fotograferen waarin meeuwen proberen vissen te vangen die in visnetten verstrikt zijn geraakt. De meeuwen hebben geleerd om het geluid van de boten te volgen om een feestmaal aan te treffen. Maar deze ‘jachttechniek’ is risicovol: jaarlijks verdrinken veel vogels in of rond deze netten. Verschillende visserijen en wetenschappers zoeken daarom naar oplossingen.
Dodelijke allure
Winnaar van de categorie ‘Planten en schimmels’. © Chien Lee/Wildlife Photographer of the Year 2025
Insecten kunnen uv-licht zien. Deze vleesetende bekerplanten reflecteren daarom uv-licht om hun prooien naar de spijsverteringssappen onderaan hun bladeren te lokken. Door de plant te beschijnen met een uv-lamp kunnen wij het licht ook zien.
Koplampenkunst
Winnaar van de categorie ‘Natuurlijke kunstzinnigheid’. © Simone Baumeister/Wildlife Photographer of the Year 2025
Deze foto van Simone Baumeister toont een wielwebspin op zijn web op een voetgangersbrug, afgetekend tegen de koplampen van de auto’s beneden. Om dit caleidoscopische effect te krijgen, draaide ze een van de zes glazen elementen in een analoge lens om. Hierdoor werd het beeld aan de randen vervormd, terwijl het midden scherp bleef.
Zeemeerminnentasje
Winnaar van de categorie ‘Onder water’. © Ralph Pace/Wildlife Photographer of the Year 2025
Hier kijken we naar een prachtig verlicht eikapsel met binnenin een embryo van een zwelhaai. In het Engels wordt zo’n eikapsel ook wel een mermaid’s purse genoemd.
Verdwijnende vijver
Winnaar van de categorie ‘Drasland: het grotere plaatje’. © Sebastian Frölich/Wildlife Photographer of the Year 2025
Sebastian Frölich bezocht dit kwetsbare drasland om het belang ervan als enorme opslagplaats van koolstofdioxide en als leefgebied voor diverse wilde dieren te benadrukken. Oostenrijk heeft 90 procent van zijn veenmoerassen verloren en slechts 10 procent van de overgebleven moerassen is in goede staat. Op deze plaat zie je ook een klein springstaartje dat rent over de ontsnappende gasbellen die door de algen omhoog komen.
Hoopvol
Winnaar van de categorie ‘Fotojournalistiek’. © Jon A Juárez/Wildlife Photographer of the Year 2025
Er zijn nog maar twee noordelijke witte neushoorns op aarde, allebei vrouwtjes. Het BioRescue Project probeert de soort met behulp van IVF toch nog te redden. Op deze foto zien we een neushoornfoetus van de nauw-verwante zuidelijke witte neushoorn. Deze foetus was het resultaat van de eerste succesvolle overdracht van een IVF-neushoornembryo naar een draagmoeder. Helaas stierf de draagmoeder voortijdig aan een niet-gerelateerde infectie. Deze doorbraak liet wel zien dat de ontwikkelde techniek gebruikt kan worden om in de toekomst via IVF een embryo van een noordelijke witte neushoorn in te brengen bij een draagmoeder van de zuidelijke variant. Meer weten? We schreven er vorig jaar een artikel over.
Weeskind door de straat
Winnaar van de categorie ‘Impact’. © Fernando Faciole/Wildlife Photographer of the Year 2025
Reuzenmiereneters worden in Brazilië vaak aangereden door auto’s. De moeder van dit jong was een van die slachtoffers. Verzorgers van dit opvangcentrum hopen dat ze deze jonge miereneter uiteindelijk weer in het wild kunnen uitzetten nadat ze hem hebben aangemoedigd om cruciale overlevingsvaardigheden te ontwikkelen.
Lees ook:
Bron: Wildlife Photographer of the Year