Je achtste boek alweer. Hoe kom je op een schoolshooting?
“Al mijn boeken hebben een thema. Mijn vorige boeken gingen bijvoorbeeld over terrorisme, slaapproblemen en een medicijn tegen veroudering. Dat zijn onderwerpen die me bezighouden, maar het boek over de schoolshooting is vanuit een andere gedachte gemaakt. Ik maak me namelijk echt zorgen over de wereld van tegenwoordig.
Mensen komen steeds vaker in een online bubbel terecht, waarbij ze alleen nog maar voorgeschoteld krijgen waar ze op klikken. We hebben te maken met technologieën waar geen regulering over is, waar vooral kwetsbare jongeren het slachtoffer van worden. Jongeren waar thuis niet naar omgekeken wordt en die vervolgens online iemand ontmoeten die hen op een slechte manier beïnvloedt. Hoe ver kan dat gaan? Dat heb ik proberen uit te werken in het profiel van de dader waar het boek over gaat.”
Ben je bang dat zo’n shooting in Nederland zou kunnen gebeuren?
“Ik hoop echt dat het niet gebeurt, maar ik wil wel een soort inzicht creëren van hoe zoiets wél zou kunnen gebeuren. De opkomst van extreemrechts wordt steeds groter in Nederland en mensen worden hier ook steeds conservatiever. Die zorgen heb ik verwerkt in mijn boek door ook terug in het verleden van de dader – een negentienjarige oud-leerling die online is aangezet tot zijn daad – te gaan.
Naast de dader volgen we in het verhaal ook docent Carmen, die tijdens de shooting samen met haar klas naar de zolder van het schoolgebouw vlucht, en conciërge Rita, die zich met een paar kinderen weet te verstoppen en 112 belt. Wanneer Rita het idee krijgt dat ze wordt ingehaald door haar verleden, besluit ze er alles aan te doen om de motieven van de dader te achterhalen.”
Het verhaal speelt zich af in Tilburg. Daar woon je zelf ook.
“Klopt, maar het speelt zich wel af in een niet bestaande school op een niet bestaand adres. Het vindt plaats op een heel klein vmbo-schooltje dat wordt gezien als het afvoerputje van de stad. Er zijn heel veel vacatures en de klassen zijn er veel te groot. Maar de mensen die er werken, doen dat met hart en ziel. Ze willen echt iets betekenen voor hun leerlingen en geloven ook echt dat ze iets kunnen veranderen.
Ik heb geprobeerd een duidelijke boodschap in het boek te verwerken, eigenlijk een soort waarschuwing, door uit te zoeken welke verhalen er achter een dader kunnen schuilen en welke signalen er kunnen zijn.”
Een boek schrijven blijft dus niet alleen bij schrijven?
“Nee, er zit ook heel veel onderzoekswerk achter. Ik ben in gesprek gegaan met een beveiligingsexpert die mij stap voor stap heeft uitgelegd wat er bijvoorbeeld gebeurt als iemand een wapen mee naar school neemt. Ik heb uitvoerig gekeken naar een rapport van de AIVD over de toename van het rechtsextremisme in Nederland en ik heb zelfs meegedaan aan een schietcursus.”
Daar gaat dus best veel tijd in zitten?
“Klopt. Het schrijven van een boek heeft verschillende fases. Eerst komt het doen van research en daarna begin je met schrijven. Dat laatste probeer ik 500 woorden per dag te doen, ’s avonds als ik klaar ben met mijn werk bij Fontys. En in de weekenden doe ik wat meer. Na de schrijffase komt nog de redigeerfase en tot slot moet alles nog naar de drukker.”
Die fases ben je nu allemaal voorbij. Vandaag komt je boek uit. Is de volgende al in de maak?
“Ja, ik zit in de overgangsfase naar mijn volgende boek dat over een tbs-kliniek zal gaan. Daarvoor ben ik al naar een tbs-kliniek geweest. Ik heb al een structuur bedacht, weet wie de hoofdpersoon gaat worden en wat er ongeveer moet gebeuren. Het plot is er ook al. Niet elke schrijver begint met het plot, maar ik wel, omdat ik het heel belangrijk vind dat je weet waar je naartoe werkt. Ik heb al wel wat geschreven, maar het echte schrijfwerk komt pas later. Ik hoop het nieuwe boek over twee jaar weer uit te brengen; dat is hoelang ik meestal over een boek doe.”
Spannend! Maar nu eerst ‘De afrekening’. Hoe zijn de geluiden tot nu toe?
“Mijn meelezers zijn allemaal heel enthousiast en ik hoop natuurlijk dat de rest van de lezers daar hetzelfde over denkt. Maar het boek komt vandaag pas uit, dus ik weet niet hoe de reacties gaan zijn. Of ik ze op ga zoeken? Ja, ook al weet ik dat je dat eigenlijk niet zou moeten doen…”
‘;