De steun voor Marco Borsato groeit na de zittingsdagen in de ontuchtzaak tegen hem. Na Victor Vlam, laat ook Evert Santegoeds zich duidelijk uit. “Als je alle ruis afpelt, wat blijft er dan nog over?”
Door onze entertainmentredactie
© SBS
Terwijl Telegraaf-journalist John van den Heuvel de geplaagde zanger Marco Borsato het liefst zélf achter slot en grendel zet, inclusief fotograaf om alles netjes op de voorpagina van de krant te verslaan, heeft zijn directe collega Evert Santegoeds juist een heel andere melding. Hij sluit zich aan bij Victor Vlam, die nu voor het kamp-Borsato kiest.
Borsato-soap
Hoe volgt Evert deze hele soap? “Ik wil het geen soap noemen, dat doen wel meer mensen, maar het is te ernstig om het een soap te noemen. Ik heb het er het hele weekend nog met de hele wereld over gehad, want waar ik ook kom, begint iedereen over Marco Borsato”, zegt hij in de podcast Strikt Privé.
Hij vervolgt: “Nu ik het een beetje heb laten bezinken, denk ik toch: waar heb ik naar zitten kijken in vredesnaam? Dingen die zijn blijven hangen zijn bijvoorbeeld dat hij de slaapkamer van het naakte meisje in loopt. Dat is allemaal ruis op de lijn. Daar gaat het niet om. Daar is hij helemaal niet voor aangeklaagd.”
Over de schreef
Er is uiteindelijk niets gebeurd in die slaapkamer, benadrukt Evert. “Natuurlijk had hij dat beter niet kunnen doen. Als hij vreselijk over de schreef gegaan was, dan zou er die avond ook wat zijn gebeurd, maar dat zegt het meisje helemaal niet. Als je alle ruis afpelt, wat blijft er dan in vredesnaam over?”
Hij vervolgt: “Het is de minst te benijden plek van Nederland: de stoel van de rechter in deze zaak. Ik heb er geen goed gevoel bij. Ik denk echt dat die man een ontzettend oor aan genaaid is.”
Wikken en wegen
Is het niet te vroeg om nu al een oordeel te vellen? “Daarom hebben we toch twee dagen in die rechtszaal gezeten? Om dingen te wikken en te wegen. Ik wist niet beter dan dat ik daar ging luisteren naar een bekentenis op band en ik wist niet beter dan dat ik uit een dagboek zou lezen wat er precies gebeurd was.”
Hij vervolgt: “Het is helemaal geen dagboek! Het is een schriftje waar één pagina wat dingetjes over Marco Borsato staan en net op die pagina zit ineens een bonnetje geplakt om het enige authenticiteit te geven. Ik wist niet wat ik hoorde eigenlijk.”
Merg en been
Evert heeft het gevoel dat de ontkenning van Marco authentiek en gemeend is. Hij wijst op de emotionele uitbarsting die de zanger had tijdens het zittingsproces.
“Die uitbarsting van hem ging tussen merg en been en liet ook de rechters niet onberoerd, gewoon omdat het volgens mij zo oprecht was als het maar kon zijn.”