Poeh. Dat is misschien wel het woord dat past na het zien van de documentaire Lale Gül – Ik leef mijn eigen leven. Het uur durende levensverhaal hakt erin en is vanavond bij BNNVARA te zien.
Metro bekeek Lale Gül – Ik leef mijn eigen leven alvast voor televisierubriek Blik op de Buis. Het is een aanrader, ook voor haar flinke schare haters (al zijn die ongetwijfeld niet zo goed om in ‘in de spiegel kijken’).
Wat haters heeft ze, naast een net zo’n grote schare bewonderaars en fans van haar boeken. Dat begon na haar bestseller uit 2021, Ik ga leven, over het feit dat zij afstand had genomen van haar strenge religieuze islamitische opvoeding door haar Turkse ouders. Sinds zij opiniemaker is bij Nieuws van de Dag op SBS6 en columnist bij De Telegraaf, is het er bepaald niet minder op geworden. „Alles wat ik opschrijf veroorzaakt een rel”, zegt ze daarover.
Het levert haar allerlei beperkingen op, maar Lale Gül wil heel graag leven (zover als dat gaat). De titel van haar tweede boek, Ik ben vrij uit 2024, klonk in elk geval hoopvol. Maar is de Amsterdamse dat ook? Aan de binnenkant van de kaft van boek twee staan een flink aantal haatreacties afgedrukt (we zullen ze hier niet herhalen, het is te erg). „Mongolen”, noemt de schrijfster de mensen die haar de reacties stuurden.
Lale Gül gooide de hoofddoek af
Lale Gül kwam 28 jaar geleden ter wereld in de Kolenkitbuurt van Bos en Lommer. Ze vertelt een warme jeugd zonder problemen te hebben gehad, tot het moment dat ze echt begon te puberen. Een hoofddoek droeg zij nog tot haar 22ste (nu soms nog als onderdeel van haar theatershow), maar ze keerde de islam de rug toe. Dat zorgde voor een breuk met de familie, alleen een broertje en zusje spreek Gül nog. En een breuk met veel meer aanhangers van het geloof, die haar van alles toewensen.
Het betekent dat Lale Gül tegenwoordig beveiligd wordt en vermomd over straat gaat. Taxi’s bestelt de schrijfster nooit op haar huisadres. Meet & greets en signeersessies zijn door haar beveiligers inmiddels verboden. Het zijn beveiligers die alles in haar leven vooraf moeten weten. „Een date moet ik een week van tevoren opgeven.” Daten vond zij eerder ook al moeilijk: „Ik val op blonde Nederlandse jongens, maar die dachten ‘what te fuck met je hoofddoek’.”
‘Ik zoek altijd een excuus om mijn moeder te vergeven’
In de docu horen we Lale Gül erover vertellen tijdens een optreden op festival De Zwarte Cross. „Mijn familie is helaas niet vies van geweld”, zegt ze tegen interviewer Erik Dijkstra. „Vooral mijn moeder niet. Toch zoek ik altijd naar een excuus om haar te vergeven.” Ondanks alles zegt ze op het festival ook dit: „Er zijn mensen in Nederland die het veel erger hebben dan ik.” Dit alles resulteert ook in het bezoeken van een therapeut. Lale Gül is maar moeilijk in staat om anderen snel binnen te laten in haar gevoelswereld. Het staat in schril contrast met de opiniemaker die op tv en in de krant totaal niet bang is om haar mond open te trekken.
Ik leef mijn eigen leven volgt Lale Gül onder meer tijdens haar theatertournee („het is altijd een beetje spannend wie er in de zaal zullen zitten, al zijn er veel maatregelen genomen”). We zien haar make-uppen, iets wat ze leerde van Nikkie de Jager op YouTube. Gül vertelt over haar lipfillers, onderduiken op een geheim adres en over haar kinderwens die ze door de omstandigheden heeft laten varen. Ze keert terug naar de Vrije Universiteit in Amsterdam waar ze studeerde. Gül begon er met hoofddoek en eindigde zonder.
Lale Gül bij Femke Halsema. Foto: BNNVARA / De Haaien
Lale Gül en Femke Halsema
Interessant is een gedeelte met een bezoek aan burgemeester van Amsterdam Femke Halsema. Lale Gül belde haar in de nacht dat zij haar ouderlijk huis ontvluchtte en de burgermoeder bood haar hulp. Later kregen de twee woorden over een column, maar dat is bijgelegd. Het wordt gelukkig ook nog grappig en wat lichter als Gül met een vriendin Holland Zingt Hazes in de Ziggo Dome bezoekt. André Hazes jr., die zij backstage ook ontmoet, blijkt haar idool en dat niet alleen. „Ik was vroeger verliefd op hem, of eigenlijk nog steeds.”
Wat dapper en stoer om dat moeilijke leven voor een documentaire te laten vastleggen. Je ziet een op het oog zeer sterke vrouw, maar je voelt ook steeds dat er bij de hoofdpersoon van binnen altijd iets moet knagen. Onrust, angst, misschien ook wel onzekerheid? Dat Lale Gül aan het einde van de docu keihard meezingt met Hazes’ Ik leef mijn eigen leven is een passend einde. Deze kijker hoopt dat heel erg voor haar, maar je vraagt je bij alles af: hóe dan?
Aantal blikken uit 5: 4
Lale Gül – Ik leef mijn eigen leven is vanavond (9 november) om 20.20 uur te zien bij BNNVARA op NPO 3. Terugkijken kan via NPO Start.
Meer lezen over (nieuwe) programma’s op tv?
Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.
Reacties

