Takaichi is de eerste vrouwelijke premier van Japan en staat volgens The New York Times bekend als een onvermoeibare werker. Ze kreeg echter veel kritiek op het houden van de bijeenkomst, die vrijdag plaatsvond. In Japanse media werd de meeting die bedoeld was ter voorbereiding van een parlementaire zitting, beschreven als een „studiesessie van drie uur lang”.
Dit zijn de beroepen die mensen als het meest stressvol ervaren – en het zijn niet agenten of brandweerlieden
Twee tot vier uur slaap
Tijdens de vergadering vertelde de premier aan de aanwezigen dat ze elke nacht maar ’twee uur, maximaal vier uur’ slaapt. Ook verwees ze naar haar ’beautygeheim’: „Ik heb het gevoel dat langer slapen slecht is voor mijn huid.”
De kwestie ligt extra gevoelig in Japan, aangezien overwerk en de hoge werkdruk daar al zorgden voor veel doden. Het fenomeen heeft om die reden zelfs een eigen term gekregen: ’karoshi’.
Flinke loonsverhoging voor leraren: meer reiskostenvergoeding en in 16 maanden 5,8% salaris erbij
Volgens Japanse media zou de nachtelijke bijeenkomst ongezond zijn en Takaichi’s personeel onnodig belasten.
’Gestoord’
Yoshihiko Noda, voormalig premier en huidig oppositieleider, noemde de actie ’gestoord’. Toen hij van 2011 tot 2012 in Japan aan het roer stond, begon hij zijn werkdagen tussen 06.00 en 07.00 uur. „Zij mag zoveel werken als ze wil, maar ze mag er geen andere mensen bij betrekken”, reageerde hij. „Iedereen ligt op dat tijdstip nog in bed.”
Marianne Zwagerman: jonge vrouwen en mannen raken massaal overspannen, dat is te fiksen met een schop onder de kont
„Ik keur overwerk dat leidt tot de dood af”, zei Takaichi eerder deze maand tijdens een andere zitting in het parlement. Maar vrijdag gaf ze toe dat haar voorbereidingen in de vroege ochtend „ongemakkelijk” waren geweest voor haar medewerkers. Ze zei echter dat het noodzakelijk was om concepten te herschrijven.
Balans tussen werk en privé
Dat Takaichi een workaholic is, is algemeen bekend. Naar verluidt slaat ze regelmatig sociale aangelegenheden over om door te kunnen werken. Tijdens haar laatste campagne beloofde ze het mes te zetten in haar werk-privébalans bij haar aantreden en zei ze dat ze „zou werken en werken en werken en werken”.
Hoe zorgen we dat we gelukkig zijn (en blijven) op het werk? ’Het is oké om soms een kutdag te hebben’