Sabine Leenhouts (56) over liefde, seks en zelfacceptatie na de breuk: ’De date eindigde met een wilde zoenpartij in een steeg’

Het was twee maanden nadat mijn relatie van bijna een decennium op de klippen gelopen was. Ik stond naakt voor de spiegel in mijn nieuwe huis.

Het licht viel in deze woning net iets anders naar binnen dan in mijn oude huis. En ik spotte zeker vijf nieuwe grijze haren. Ik zuchtte. Ook dat nog. Ik bestudeerde mezelf verder. Hoe zouden ’nieuwe’ ogen mij zien?

Liefdesverdrietig

Ik zag een lichaam dat er echt wel anders uitzag dan toen ik veertig was. Het is namelijk waar wat ze zeggen: alles zakt, behalve je tandvlees. Gelukkig sport ik nog regelmatig. Dus ben ik nog altijd sterk en prima in proportie. Maar toch…

Mijn borsten zijn nog mooi, maar niet meer zo pront als vroeger. Mijn buik? Ik wist niet dat daar ook rimpels konden komen. En ondanks dat ik best zelfverzekerd ben, moest ik er toen even niet aan denken om weer met een wildvreemde in bed te liggen. Ik was ook nog een beetje liefdesverdrietig.

Ik had mijn eigen veroudering amper geaccepteerd. Hoe ongemakkelijk zou ik me voelen als iemand anders naar me keek en me misschien wel zou veroordelen? En daarbij kwam ook nog de vraag of ik me weer begeerlijk zou kunnen voelen.

Wilde zoenpartij

Na een paar maanden als vrijgezel rond te dartelen, merkte ik dat leeftijd helemaal geen issue is. Ik lag nog steeds prima in de markt. En daarmee kwam mijn oude bravoure weer terug.

Het liefdesverdriet was na drie maanden wel over. Ik had zelfs al een eerste echte date met een nieuwe man gehad. Die eindigde met een wilde zoenpartij in een steeg.

Heel puberaal, midden in de stad. Met hijgend tegen elkaar aanduwen en handen die onder kledingstukken verdwenen. Dat een volgende date met hem op seks zou uitdraaien, was duidelijk. Dus ik sprak later die maand bij mij thuis af.

Dit vroeg om vriendinnenberaad. Ik praat nou eenmaal graag over dit soort avonturen. Een aantal vriendinnen heeft al jaren een relatie. Maar er zijn er ook een paar die, net als ik, na hun vijftigste weer single werden.

Vriendin A moest er echt niet aan denken om weer intiem te zijn met een man. Haar ideeën over seks stroken sowieso niet met de mijne. Voor haar was de seks met haar ex-man een zogenaamd ’taakje’ dat soms afgevinkt werd. En de laatste vijf jaar van haar huwelijk hadden ze sowieso amper seks. Haar pech is dat hij haar jeugdliefde was.

’We seksten zelfs nog op de dag dat we besloten uit elkaar te gaan’

Zij had vóór hem amper het bed gedeeld met anderen en leerde daardoor nooit hoe leuk en prettig seks ook kan zijn. Een orgasme had ze in al die jaren samen nooit gehad! Ik had haar echt een betere minnaar gegund.

De schaamte voorbij

Hoe anders zit ik zelf in die wedstrijd. Mijn seksleven was tot de breuk met de laatste langdurige lover meer dan springlevend. Bevredigend, liefdevol. We seksten zelfs nog op de dag dat we besloten uit elkaar te gaan.

Daar lag het dus allemaal niet aan. Maar toch voelde het, zo vlak na de breuk, spannend om mezelf weer letterlijk zo bloot te geven aan een ander.

Vriendin B had wel meerdere lovers gehad de afgelopen singletijd. Heel suffe, maar ook erg leuke. Ook zij had de eerste keer wel wat gêne gevoeld toen ze zich uitkleedde.

Maar na haar derde nieuwe seksdate kwam ze tot de conclusie dat het getrut om haar uiterlijk echt zo oninteressant is. Zij is de schaamte volledig voorbij.

Lekker belangrijk

Dus de man uit de steeg kwam voor de tweede date bij mij thuis. Ik was niet verliefd op hem, maar vond hem wel echt leuk. Hij zoende heerlijk, zag er lekker uit en had vooral heel veel zin in mij.

We zouden uit eten gaan, maar dat mislukte. We belandden in bed. Hij pelde me uit mijn jurk, zoende me en kuste mijn lichaam. Zei dat hij zin in me had, me opwindend vond…

En ik? Ik dacht helemaal nergens meer aan, behalve aan lekker met hem seksen. Ik was totaal niet bezig met mijn buikrimpels of huid die niet strak genoeg meer om mijn lichaam zat. Lekker belangrijk ook.

Mijn oude motto dat ik tijdens seks meestal de enige blote vrouw in de kamer ben, omarmde ik weer volledig. Die ander moet het er maar mee doen. En zo niet, dan niet.

Niet altijd magisch

Ook het feit dat ik voor het eerst seks had met iemand voor wie ik geen verliefde gevoelens had, was nieuw. Die manier van vrijen is anders, ervaarde ik. Het was bijvoorbeeld iets meer orgasmegericht vanuit mij. Ik haalde er, zonder veel rekening met de ander te houden, uit wat ik wilde.

Ook waren mijn verwachtingen anders. Ik was de volgende dag bijvoorbeeld helemaal niet bezig met of ik wel of geen bericht van hem zou krijgen. Dat onzekere gedoe als je iemand heel erg leuk vindt en niet zeker weet of hij die gevoelens deelt, kan je echt gekmakend wankel maken.

Ik zou het wel zien en vervolgde gewoon mijn dag. En jawel, hij appte dat hij dit wel voor herhaling vatbaar vond. Nou, prima.

Maar hoe anders ben ik opgevoed. Mijn moeder was met stomheid geslagen dat ik seks had met mannen op wie ik niet verliefd was. In haar voorlichtingsboekje stond dat je jezelf ’bewaart’ voor die enige echte. Of in elk geval alleen maar met mannen naar bed gaat die je meer dan fantastisch vindt.

Tja, zij is al zestig jaar getrouwd met dezelfde. En het kan voor je werken. Maar ik ben het bewijs dat het ook heel fijn kan zijn zonder diepgaande liefde.

En begrijp me niet verkeerd: ik weet ook hoe leuk het is als je iemand wél tot op het bot liefhebt. Maar seks is ook gewoon seks. Zo spannend, bijzonder of magisch is het nou ook niet altijd.

Ik laat het gebeuren

Om een beeld te krijgen of mannen ook onzekere gevoelens over hun lijf kunnen hebben, ondervroeg ik wat minnaars in verschillende leeftijdscategorieën die ook flirtend en scharrelend hun leven vormgeven.

Het opvallendste wat zij me vertelden, was dat ze ervan overtuigd waren dat beide ’partijen’ vooraf onzeker zijn. Maar dat die bij hen verdwijnt zodra je daadwerkelijk met elkaar in bed belandt.

De vijftiger gaf aan dat er volgens hem bij mannen zelfs vaak een arrogant soort zelfbewustzijn ontstaat. Dat geeft hen het broodnodige stukje zelfvertrouwen om seksueel te kunnen presteren.

Een erectieprobleem of het niet kunnen klaarkomen na je vijftigste komt vaker voor dan je denkt, legde hij uit. En daar kun je natuurlijk niet óók nog eens een complex over je vijftigersbuik bij gebruiken, vulde ik aan.

De bijna-veertiger zag het simpeler: in zijn optiek ’neemt’ de man een vrouw. Dus is hij uiteindelijk helemaal niet bezig met zijn uiterlijk, maar met zijn daadkracht. Goed.

Het viel me op, na nog een paar andere mannengesprekken, dat zij een stuk zekerder over hun voorkomen zijn. De nadruk ligt bij hen maatschappelijk gezien sowieso veel minder op het uiterlijk. Schoonheidsidealen gaan voornamelijk over vrouwen. En daar horen jong, slank en een strakke huid onlosmakelijk bij.

Mannen worden vaak opgevoed met het idee dat ze niet moeten zeuren over hun uiterlijk. Vrouwen voelen zich eerder bekeken en beoordeeld. Voor vrouwen blijft dat uiterlijk veel langer een focuspunt, mede door maatschappelijke verwachtingen.

Ik had daar dus ook last van. Twee jaar geleden vroeg ik me letterlijk af of ik naakt wel mooi genoeg zou zijn voor iemand met wie ik het bed deel. En daar ben ik nu wel achter. Het is ronduit debiel om je dat af te vragen. Hoezo zou je niet goed genoeg zijn voor een ander? Je bent hooguit elkaars smaak niet. En dan eindig je ook niet samen in bed.

’En nee, dan denk ik niet meer na over hoe ik eruitzie’

Spannende appjes

De aanloop naar seks bestaat wat mij betreft toch uit heel andere dingen dan alleen je uiterlijk. De eerste klik die je met iemand hebt, is vrij primair. Hoe zorgt iemand voor zichzelf? Hoe voel ik me naast hem? Hoe reageert hij op me in gesprekken? En heel belangrijk: kan ik het überhaupt op hem?

En dan komen toch de spannende appjes, flirterige blikken, leuke diners of borrels samen… Vanuit daar ga je misschien ook nog eens met elkaar uit de kleren.

Die seksuele aantrekkingskracht heb je gewoon niet met iedereen. En als die er wel is, laat ik ’t gewoon gebeuren. En nee, dan denk ik niet meer na over hoe ik eruitzie. Hoeveel bevestiging heb je eigenlijk nodig!?

Meer VROUW

Dit artikel staat in het nieuwe VROUW Magazine (elke zaterdag bij De Telegraaf). Als premiumlid kun je het ook (soms al eerder) online lezen. Wil je niets van VROUW missen? Speciaal voor de trouwste lezeressen versturen we elke dag een mail met al onze dagelijkse hoogtepunten. Abonneer je hier. Verder kun je ons natuurlijk op de voet volgen op TikTok, Facebook en Instagram