Getty ImagesAnna van der Breggen en Demi Vollering

NOS Wielrennen•vandaag, 16:48

“We rijden om te winnen”, is bondscoach Laurens ten Dam duidelijk. Aan hem de taak om van de sterke Nederlandse vrouwen één team te maken bij de WK wielrennen in Rwanda, waar zaterdag om de wereldtitel op de weg wordt gestreden. Op dat vlak ging het in het verleden mis. “Maar ik zie dit jaar goede signalen.”

Vorig jaar was er veel onvrede over de tactiek van de Nederlandse ploeg bij de WK. In Zürich was Demi Vollering de grote favoriet, maar in de finale loste ze haar teamgenoot Marianne Vos met twijfelachtige demarrages. De Belgische Lotte Kopecky profiteerde en veroverde de regenboogtrui.

En het was in Zürich niet de eerste keer dat het mis ging; de miscommunicatie tijdens de olympische wegwedstrijd in Tokio is een van de bekendste voorbeelden.

Nooit meer

Voor Vollering is het na het debacle van Zürich duidelijk: de wereldtitel moet mee met een Nederlandse renster.

“Vorig jaar moest en zou ik winnen. Die fout heb ik één keer gemaakt in mijn leven en hopelijk nooit meer. We gaan als ploeg voor een zo mooi mogelijke medaille, en of ik die dan om mijn nek krijg of iemand anders, heb ik losgelaten.”

Samenwerking Vollering en Van der Breggen vereist op WK: ‘Heb het kunnen loslaten’

Toen Ten Dam vorig jaar na het mislukte WK werd aangesteld als nieuwe bondscoach, begon hij met plannen maken: praktische scenario’s doornemen voor in de koers, maar ook een manier verzinnen om “de rensters elkaar meer te laten vertrouwen”.

Met z’n allen naar de markt

Deze week in Rwanda zag hij goede voortekenen. “Iedereen mocht zijn eigen gang gaan qua training, we hadden geen groepstraining gepland. Twee rensters gingen niet fietsen, maar zij vroegen wel: ‘Is er nog een auto beschikbaar? Dan rijden we naar de koffiestop.’ Dat vind ik heel mooi.”

Vollering was een van de rensters die donderdag niet op de fiets stapte. “We zijn een dag eerder ook met z’n allen naar de markt gegaan”, zegt de kopvrouw. “Dan doe je een keer wat anders dan fietsen met elkaar. Dat maakt de band ook sterker.”

De WK hebben niet het hele seizoen door haar hoofd gespookt, zegt Vollering. “Dus ik sta er wel echt relaxter in dan vorig jaar. In de finale moet ik hopen dat het gaat hoe ik wil, maar als er een ploeggenoot voorin zit moet ik daar ook oké mee zijn.”

NOS

Anna van der Breggen – de andere vooruitgeschoven pion – vat het treffend samen. “Als ik vooruit rijd, kan Demi de anderen het werk laten doen. Stel ik word dan teruggepakt door de andere rensters, dan vergroot dat de kansen van Demi omdat de rest meer heeft moeten werken en vermoeider is. Kortom: je vergroot je eigen kansen door je landgenoten ook wat te gunnen.”

Elke renster heeft een bepaalde rol. Vollering en Van der Breggen zijn de kopvrouwen. Vos hoorde daar ook bij, maar omdat haar vader in het ziekenhuis ligt, heeft zij afgezegd. “We hebben verschillende scenario’s doorgenomen”, zegt Ten Dam. “Maar eigenlijk komt het steeds op hetzelfde neer: rijd alleen mee als je kunt winnen.”

“We meten alles af aan de winst”, zegt Ten Dam. “Eigenlijk wordt het daardoor simpeler. Zit je in een kopgroepje en je denkt: dit is geen goede samenstelling en hieruit wordt winnen heel lastig, dan rijd je niet mee. Dan komen de anderen van achteruit wel terug.”

Intuïtie

Ten Dam verwoordt het met een zekere simpelheid. Alsof de rensters in elke situatie moeiteloos kunnen inschatten hoe sterk hun concurrenten, hun ploeggenoten achter ze én zijzelf zijn en op basis daarvan hun winstkansen kunnen afwegen. Maar dat was nou juist de achilleshiel in Zürich. Ook omdat rensters op de WK zonder radiocommunicatie rijden, wordt er meer van hun intuïtie gevraagd.

AFPAnna van der Breggen

“Je hebt vertrouwen in elkaar nodig, maar je moet je ook constant bewust zijn van de winstkansen van jezelf en anderen”, legt Ten Dam uit. “Dat levert een voordeel op voor vrouwen die een goed koersinzicht hebben of vanuit vroeger gewend zijn om zonder radiocommunicatie te koersen.”

Van der Breggen glundert bij het idee. “Ik houd er wel van, ja. Ik vind het onvoorspelbare karakter juist mooi. Moet ik vroeg aanvallen, of juist niet? Ik weet het echt nog niet.”

Ferrand-Prévot

De wedstrijd voor de vrouwen is zaterdag zwaar: 164 kilometer lang, met 3.500 hoogtemeters. Kopecky zal haar wereldtitel niet verdedigen, maar concurrentie uit andere landen is er zeker.

Vooral het Franse blok, met Tourwinnares Pauline Ferrand-Prévot, is sterk. Ook rensters als Marlen Reusser, Elisa Longo Borghini, Kasia Niewiadoma en Kim Le Court zijn uitdagers voor Nederland.