Er is een forse werkdruk in de zorg door het tekort aan verpleegkundigen en verzorgenden. Zorgteams zijn onderbezet. Er wordt veel meer gewerkt met zorgverleners zonder volwaardige diploma’s, terwijl het team goede zorg moet leveren. Dit is een recept voor ongelukken. Veel zorgprofessionals vinden dat dit te veel verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Als er iets misgaat, wordt vaak alléén de zorgprofessional verantwoordelijk gehouden. Is dat eerlijk?
“Nee, en daarom moet het tuchtrecht worden herzien”, zegt V&VN-voorzitter Bianca Buurman. Veel verpleegkundigen voelen zich vogelvrij. “Er moet een eerlijker systeem komen waarbij ze niet alléén verantwoordelijk worden gehouden, maar ook beschermd en ondersteund.” Dit is één van de oplossingen als antwoord op het (vandaag verschenen) rapport van het Centrum voor Ethiek en Gezondheid (CEG) over de gevolgen van het personeelstekort in de zorg en morele dilemma’s die zorgprofessionals ervaren.
Samen met beroepsverenigingen moet het ministerie van VWS het tuchtrecht aanpassen, vindt Buurman. “Het huidige tuchtrecht richt zich op de individuele BIG-geregistreerde zorgverlener, terwijl zorg veelal teamwork is. Er moet een beter systeem komen met de nadruk op ‘leren’ in plaats van ‘straffen’.”
Buurman licht toe: “De verantwoordelijkheid voor een goed team met goed opgeleide zorgprofessionals ligt bij de zorginstelling. Als iets misgaat, moet dáár de klacht als eerste worden neergelegd. Kom je er daar niet uit, dan volgt pas het tuchtrecht. Wat mij betreft wordt deze volgorde verplicht. Voor zware zaken, zoals (seksueel) grensoverschrijdend gedrag, drank- of drugsmisbruik of diefstal moet natuurlijk direct een tuchtklachtprocedure worden gestart.”