In een nieuwe aflevering van De Leeuw Brult Verder deelt Paul de Leeuw een belangrijke update over de gezondheidssituatie van zijn moeder. De presentator vertelt dat de afgelopen anderhalve week zwaar waren, waarna een fragment met zijn moeder volgt.

Het gesprek begint wanneer Paul de Leeuw zegt: ‘Er is wat gebeurd de afgelopen anderhalve week, ze is veel gevallen, ‘evenwichtsstoornissen’ was het ineens bij de dokter, haar voeten, haar armen, alles zwol op.’ Even later richt hij zich in een fragment tot zijn moeder met: ‘We hebben spectaculair nieuws mam, je gaat op kamers!’ Waarop zij bevestigt: ‘Ik ga zelfstandig wonen in een bejaardentehuis!’ Paul corrigeert haar: ‘In een verzorgingshuis.’

Plotselinge valpartijen

Paul vraagt zijn moeder om te vertellen wat er is gebeurd. ‘Eigenlijk vorige week ging het helemaal mis met je, je viel.’ Zijn moeder legt uit dat ze kort na elkaar twee keer van de grond moest worden opgeraapt: ‘Zoals jullie allemaal weten ben ik een oude dame, dus opstaan is heel moeilijk.’ Ze vertelt dat er op dat moment renovatiewerkzaamheden gaande waren en overal rommel te vinden was. ‘Toen viel ik twee keer achter elkaar en ik kon niet meer opstaan.’

Hulp van bouwvakkers

Ze benoemt dat ze wel hulp heeft, maar niet die haar direct kan helpen wanneer ze valt. Uiteindelijk schoten aanwezige werkmannen te hulp. ‘Die werkmensen moesten me optillen tot grote hilariteit natuurlijk, want dan zien ze ook gelijk een foto van Paul hangen. ‘Oh ben je de moeder van Paul?’ een gevallen vrouw!’ De onverwachte redding zorgde bij haar voor het inzicht dat het tijd was voor een andere woonomgeving.

Tekst gaat verder onder afbeelding.

Blaricum Lintje Paul De Leeuw

 Paul de Leeuw en zijn moeder in 2017 toen hij een Koninklijke onderscheiding kreeg.

Snelle verhuizing

Een week later kan ze al terecht in haar nieuwe kamer, waar ze blij mee is. Paul merkt op dat alles wel heel vlug gaat, maar zijn moeder wuift dat weg: ‘Alles wat snel komt, is goed.’ Drie weken eerder moest ze nog niets van verhuizen weten en dacht ze dat ze tot haar honderdste in haar eigen huis zou blijven. Nu erkent ze dat het niet langer gaat. ‘Het gaat niet meer, het gaat echt niet meer, ik ben duizelig.’

Aanvaarding van de nieuwe fase

Hoewel de stap groot is, blijft ze positief. ‘Ik heb een hartstikke fijn leven gehad.’ Ze kijkt met tevredenheid terug en zegt nuchter: ‘En als ik dood ga, dan ga ik maar dood. Klaar is klaar.’ Volgens de dokter is ze nog helder, maar door evenwichtsstoornissen en slijtage is dag en nacht toezicht noodzakelijk. Haar kinderen voelen opluchting dat ze deze stap zet, omdat het hen zorg uit handen neemt en haar veiligheid garandeert.

FOTO’S: ANP