“Ik heb natuurlijk ook jarenlang niks kunnen zeggen”
Jada laat weten pal achter haar vader te staan, net als haar broers Senna en Luca. Ze vertelt dat ze elkaar onvoorwaardelijk steunen, op de momenten dat het nodig is. “Door af en toe een avondje samen te zijn en elkaar een hart onder de riem te steken.” Ze benadrukt dat ze in de familie alles kunnen delen en dat juist die openheid ervoor zorgt dat ze stevig blijven staan.
Ondanks alle onrust probeert Jada positief te blijven, maar ze geeft toe dat ze zich lange tijd machteloos heeft gevoeld. Daarom is ze opgelucht dat de rechtszaak nu eindelijk loopt. “Ik heb natuurlijk ook jarenlang niks kunnen zeggen, dan is het fijn dat mensen nu eindelijk zien waarom ik al die tijd achter papa heb gestaan.”
Samen met haar familie kijkt Jada uit naar het moment dat deze zware periode achter hen ligt. Ze hoopt op een eerlijk oordeel van de rechter. “Ik hoop natuurlijk op een juiste uitspraak. Het is ook wel fijn dat je na al die jaren iets kan afsluiten.”
Ondanks de onzekerheid blijft ze positief. “Ik blijf altijd positief. Ik denk dat dat mij ook het beste op de been houdt. Het leven mag niet stilstaan.”