•
Vandaag
•
leestijd 5 minuten
•
3796 keer bekeken
•
bewaren
Eigenaar van TransCity en Auteur
Persoon volgen
Eind deze week vindt in Genève de General Assembly van de European Broadcasting Union (EBU) plaats. Aanvankelijk zou er tijdens deze algemene vergadering ook worden gestemd over Israëls deelname aan het komende Eurovisie Songfestival. Maar volgens berichten in het AD is deze stemming inmiddels van de baan. Israël blijkt sowieso aan het Eurovisie Songfestival te mogen deelnemen. De enige vraag die nog openstaat is of er landen zijn die hierdoor afhaken en zo ja wélke.
Europa’s publieke omroepen dienen een publiek belang. Welk publiek belang de EBU – het samenwerkingsverband van publieke omroepen – dient met Israëls deelname aan het songfestival is me een volstrekt raadsel. Want als je de doelbewuste en totale vernietiging van Palestina en het Palestijnse volk beloont met propaganda voor de daders, dan is daar uiteraard geen enkel publiek belang mee gediend.
Het argument dat het een festival is van omroepen en niet van landen, is lachwekkend. De Israëlische publieke omroep steunt expliciet de genocide op het Palestijnse volk. En de tegemoetkoming aan de criticasters met het veranderen van de stemprocedures is al even lachwekkend. Zo mag Caroline van der Plas voortaan niet meer 20 keer op Israël stemmen, maar nog slechts 10 keer. In de wetenschap dat de BBB-leider en alle andere politiek gemotiveerden via meerdere sims en IP-adressen hun stemmen tientallen keren op de vertegenwoordiger van het genocidale Israël kunnen blíjven uitbrengen, verandert er dus weinig.
Ook het terugkeren van de jury in de halve finale zal weinig invloed hebben. Vorig jaar kon Israël door politieke propaganda en de daaruit voortkomende publieksstemmen de finale van het festival bijna winnen, ondanks de jurystemmen. De EBU brengt daar tegenin dat omroepen en artiesten vanaf nu niet meer actief mogen bijdragen aan promotiecampagnes die ‘buitenproportioneel’ zijn. Daarmee worden vooral buitenproportionele inmengingen van overheden bedoeld. Gebeurt dat toch, dan kunnen sancties worden opgelegd. Maar wat die sancties zijn, wat precies als buitenproportioneel wordt beschouwd en hoe buitenproportionele inmengingen van overheden kunnen worden bewezen, daarover geen woord. Deze ‘maatregel’ is dus simpelweg een wassen neus.
Maar het veranderen van de stemprocedures leidt inmiddels wél af van de kérn van de zaak; Israëls barbaarse horrormisdaden tegen het Palestijnse volk.
De wereld dreigt weer weg te kijken van Israëls gruweldaden
Dat de stemming over Israëls deelname aan het Eurovisie Songfestival waarschijnlijk van de baan is, is het directe gevolg van het 20-puntenplan van Donald Trump. Want nu alle nog levende Israëlische gijzelaars vrij zijn, worden talloze voorgenomen maatregelen tegen Israël on hold gezet. Ik schreef daar eerder over.
De wereld dreigt dus weer grotendeels weg te kijken van Israëls gruweldaden. Buiten het zicht van veel internationale media om, krijgt het fascistische Israëlische regime alle ruimte om de misdaden tegen het Palestijnse volk voort te zetten. Afgelopen donderdag werden twee ongewapende Palestijnse mannen in Jenin op de Westelijke Jordaanoever standrechtelijk geëxecuteerd. Dat gebeurt weliswaar veel vaker, alleen was het nu toevallig op camera vastgelegd. En na het ingaan van het zogenaamde staakt-het-vuren in Gaza, vermoordt Israël nog dagelijks Palestijnen in het totaal vernietigde gebied; minstens 354 door Israël vermoorde Palestijnen sinds Sharm-el-Sheikh, waaronder naar schatting zo’n 100 kinderen. Ook in buurlanden Libanon en Syrië blijft Israël dood en verderf zaaien. Vrijdag werden er in Syrië nog 14 burgers door Israël vermoord.
In het deel van Gaza dat zich achter de door Israël ingestelde gele lijn bevindt, haalt het fascistische regime zoveel mogelijk nog overeind staande gebouwen neer. Deze hele regio wordt letterlijk schoongeveegd. In dit gebied, dat volgens een gezamenlijk Amerikaans/Israëlisch plan inmiddels tot groene zone is omgedoopt, moeten zogenaamde ASG’s (Alternative Safe Communities) komen met nood-woonunits. Hierin zouden Palestijnen ‘veilig’ moeten kunnen leven. Maar iedereen die de geschiedenis een beetje kent, weet dat dit waarschijnlijk een leugen is, bedoeld om de internationale gemeenschap weer eventjes kalm te houden. Want volgens het plan bepaalt alleen Israël welke Palestijnen wél en welke níet in aanmerking komen voor een nood-woonunit in zo’n ASG. Het is dus niet heel moeilijk te voorspellen dat de meeste Palestijnen uit de (nog door Hamas bestuurde) zogenaamde rode zone níet door de Israëlische veiligheidscheck zullen komen.
En dat terwijl volgens dit Amerikaans-Israëlische plan de wederopbouw van Gaza vooralsnog alleen in deze door Israël gecontroleerde groene zone zou moeten gebeuren. De meeste Palestijnen zullen dus waarschijnlijk in de rode zone blijven, zeg maar het door de internationale gemeenschap gecreëerde concentratiekamp waar de overlevenden van Israëls genocidale oorlog bivakkeren zónder enig vooruitzicht op substantiële verbetering van hun levensomstandigheden. De rode zone is immers het gebied waar nog steeds maar een fractie van de zo noodzakelijke hulpgoederen en medicijnen binnenkomt. Ook de graafmachines en ander materieel dat nodig is om puin te ruimen waardoor de lichamen van naar schatting tienduizend door Israël vermoorde Palestijnen kunnen worden geborgen, zijn tot op heden niet binnengelaten. Wederopbouw wordt dus tot op de dag van vandaag onmogelijk gemaakt. Voorkomen moet blijkbaar worden dat Palestijnen in het concentratiekamp van de rode zone een nieuw leven kunnen opbouwen.
Daar komt bij dat een deel van de doden onder het puin in de groene zone ligt; de kans dat Palestijnen de in deze zone gelegen lichamen van hun dierbaren ooit zullen terugkrijgen is daarmee uiterst klein.
Voor vermogende Palestijnen heeft Israël wel een slimme oplossing bedacht. Tegen betaling van duizenden dollars kunnen ze zonder papieren en officiële reisdocumenten de rode zone verlaten in de hoop om ergens in de wereld als vluchteling te worden opgevangen. Omdat ze bij het verlaten van Israël/Palestina geen ‘exit stamp’ krijgen, kunnen ze waarschijnlijk nooit meer terugkeren.
Ondertussen zitten er nog een kleine tienduizend Palestijnse gijzelaars in Israëlische gevangenkampen waar ze vaak gruwelijke martelingen ondergaan. En uiteraard gaat het onteigenen van Palestijns grondgebied en etnische zuivering op de Westelijke Jordaanoever in hoog tempo door. In de afgelopen twee jaar zijn er op deze Westelijke Jordaanoever zo’n 1000 Palestijnen door Israëlische kolonisten of het Israëlische leger vermoord. Alleen al in de maand oktober van dit jaar waren er volgens de VN maar liefst 264 aanvallen op Palestijnen en Palestijnse bezittingen door kolonisten.
Israëls deelname aan het songfestival was áltijd al politiek
De misdaden tegen het Palestijnse volk en etnische zuivering van Palestina begonnen al in de eerste helft van de vorige eeuw, zoals de recente speelfilm ‘Palestine 36’ laat zien.
Al eerder schreef ik dat sinds de eerste deelname van Israël aan het Eurovisie Songfestival in 1973 deze al impliciet werd gebruikt als propagandamiddel om de bezetting van Palestijnse gebieden en onderdrukking van het Palestijnse volk onder het tapijt te vegen. De deelname van Israël was niet opeens vorig jaar voor het eerst politiek, de deelname van Israël was áltijd al politiek. Dat het pas recent voor het eerst tot een uitbarsting kwam, komt uiteraard door de via onze smartphones voor iedereen zichtbare genocide op het Palestijnse volk.
Inmiddels doet de EBU verwoede pogingen om alle potentiële deelnemers aan het Eurovisie Songfestival weer aan de kant van het genocidale Israëlische regime te krijgen. Gelukkig heeft Spanje al laten weten definitief niet mee te doen als Israël dat wel doet. Het is te hopen dat AVROTROS al even standvastig is, maar óók dat de omroep samen met het Spaanse RTVE de komende dagen gebruikt om publieke omroepen in andere landen ervan te overtuigen zich terug te trekken.
Want met Israëls deelname aan het Eurovisie Songfestival wordt een van de meest weerzinwekkende misdaden tegen de menselijkheid van deze eeuw impliciet gelegitimeerd.