Het Gentse Tarmak geldt voor mij als één van de sterkhouders van Belgische sludge en post-metal. Hun debuutmateriaal PLOW werd in 2020 door ZM al zwaar onthaald met lovende kritieken en een terechte 85. Uitschieter daarbij is het vinnige en inventieve gitaarwerk van Sander Vergote. Als deze man een riff schrijft weet je dat die uit zijn vingers gerold komt. Maar ook de progressieve songwriting en de manier waarop de band een verhaal vertelt met instrumenten zijn zo uniek aan Tarmak. Voorbeelden als Russian Circles, Tool of Mastodon komen in vlagen voorbij, maar Tarmak had op PLOW al meteen zijn eigen niche uitgehouwen. Ik kan maar weinig bands bedenken die Tarmak daarin overtreffen. Kan de band op dit elan verder op debuutalbum Delete To Proceed?
Wat meteen opvalt aan Delete To Proceed is dat de band het grootser ziet en aanpakt. Het zesdelige album voelt als één geheel. De introsample en naadloze overgangen tussen de nummers versterken dat idee enkel. Speciale aandacht moet daarbij gaan naar de artwork en bijhorende videoclips, die allemaal binnenshuis gemaakt zijn. De band treedt overigens live met deze visuals op, dus om het totaalconcept echt te ervaren moet je simpelweg naar de liveshows.
De riffs van Sander zijn weer alomtegenwoordig op dit album. Opener en titeltrack Delete To Proceed laat er geen gras over groeien en rijgt al een eerste hersenkronkelend ritme aan etherische tussenpozen. Een belangrijke toevoeging is het tomwerk dat enorm groovy als ankerpunt in de ether dient. Op Gene Roulette komt daar een venijnige pocketgroove bij. De drummer heeft duidelijk veel naar Tool geluisterd en een grote stap voorwaarts gezet. Ook de bas krijgt regelmatig ruimte om de leiding te nemen, met name op Gene Roulette – de meest groovy en Tool-geïnspireerde track – en Ark Of Nowhere – mijn favoriet -. Ondanks deze hoogtepunten is het gitaarwerk van Sander toch de absolute uitschieter. Halverwege Gene Roulette, bijvoorbeeld, komt Sander aanzetten met een ultravette ritmische chug. Hij ontwikkelt dit naadloos tot een spacy psychedelische melodie en atmosferische solo. Daarna herhaalt de dynamische cyclus zich nog een paar keer, maar steeds met andere riffs en vooral zonder saai of voorspelbaar te worden.
Op Careless CRISPR – de nominering voor beste songtitel 2025 is al binnen – laat de band zich van zijn meest toegankelijke kant zien. Een track van ‘slechts’ een kleine zes minuten focust meteen op de memorabele hoofdriff. Ook afsluiter Blue Renewed is er één die nog lang blijft nazinderen. Deze bombastische track steunt, net zoals Gene Roulette, op stevig tomwerk en een typische riff van Sander. De beste elementen van Tarmak worden in Blue Renewed op een zilveren schotel gepresenteerd en is het perfecte nummer om het album mee af te sluiten.
Tarmak mikt met Delete to Proceed hoger en bereikt dat niveau ook moeiteloos. Als er één opmerking gemaakt moet worden is het wel dat de gain op de gitaar nogal braafjes is terug gedraaid en een iets baldadigere klank goed zou doen aan de grit in de riffs. Dit is duidelijk muziek die live nog dat tandje intenser aanvoelt. Die geprojecteerde visuals, het meesterlijke instrumentspel en die vette gitaarriffs zijn een hattrick die Tarmak op zijn volste weet te benutten. De band mag heel blij zijn met Delete to Proceed. Luisteren en live gaan zien is de boodschap!
Score:
82/100
Label:
Eigen Beheer, 2025
Tracklisting:
- Delete To Proceed
- Careless CRISPR
- Ark Of Nowhere
- Gene Roulette
- Wörtrilg
- Blue Renewed
Line-up:
- Sander Vergote – Gitaar, Zang
- Geert Van Der Plas – Bas
- Simon Vandamme – Drums
Links: