Meteen een slecht voorgevoel
Daar had mevrouw Bierling in eerste instantie helemaal geen erg in. ‘Ik was de hele dag op zolder bezig. Sinterklaas stond voor de deur en ik was bezig met de voorbereidingen daarvan. Op zolder had ik geen telefoon of radio, dus ik kreeg niks mee. Pas toen ik aan het einde van de middag weer beneden kwam, kreeg ik in de gaten wat er aan de hand was.’
Het was goed mis, realiseerde ze zich daarop al snel. ‘Bert was nooit aangekomen in Hoogeveen, dus moest hij wel in die trein zitten.’ Ze kreeg er meteen een slecht gevoel bij. ‘Ik had meteen een slecht voorgevoel, ja. Heel gek, maar ik voelde gewoon dat het niet goed zou aflopen met Bert. Ik heb later nog vaak gedacht: had nou nog maar even dat kopje koffie met me gedronken.’
‘Het is Bert’, wist de dokter
Haar voorgevoel bedroog haar niet. Op 4 december, de derde dag van de kaping, kreeg haar man in de deuropening van de trein van de kapers een nekschot van zijn gijzelnemers. Hij was het derde (en laatste) slachtoffer in de gekaapte trein.