[BLOG] Het is bijna weer zover, de jaarlijks terugkerende soa van de Nederlandse radio: De Top 2000 bij NPO Radio 2. En dan bedoel ik niet voor de luisteraar, want die geniet er blijkbaar nog steeds van. Een traditie, net als Sinterklaas, Kerstmis, oliebollen, appelflappen en naar de meubelboulevard op Tweede Kerstdag. Ik heb het over de uitvoering. Keer op keer valt me, tijdens het luisteren en de vooraankondiging op dat de mensen die de plaatjes mogen instarten zichzelf wel heel wat vinden en daardoor verheffen boven de muziek en het publiek. Neem nou die foto waarop het ‘Top 2000 deejay team’ zichzelf presenteert, daar druipt de arrogantie toch vanaf? Met een paar onbegrijpelijke keuzes in de programmering.
Ik heb eigenlijk zoveel op te merken op die Top 2000, onder andere dat het ook arrogant is om te denken dat jij de enige zender bent met zo’n hitlijst. De radioluisteraar wordt er sinds de nieuwe luistercijfmeting het hele jaar door mee doodgegooid, zoals ik al eerder schreef. Dus doe niet alsof je een groot Wereld Wonder brengt van kerst tot oud en nieuw. Dat mag je het wel ‘de lijst der lijsten’ noemen maar dat is ook al gejat van Veronica, net als het hele principe van zo’n lange hitparade. Maar vooruit, we doen het voor de luisteraar. Prima. Laat dat dan ook (veel) meer zien in je uitingen. De deejays zijn van ondergeschikt belang maar als je ze gaat presenteren als leden van het koningshuis dan gaan ze zometeen ook nog denken dat de luisteraar de radio op NPO Radio 2 aan zet voor hun.
En die houding ga je terughoren op de radio, daar kun je nu al zeker van zijn. Ik hou mijn hart vast bij types als Tannaz Hajeby en Tim op het Broek, waar je nu al van weet dat ze hun mening gaan geven over allerlei noteringen in de Top 2000. Hou dat voor je. Je zit daar, betaald van publiek geld, de favoriete nummers van luisterend Nederland te draaien. Dus die draai je van A tot Z, je laat intro’s zoveel mogelijk met rust en je gaat al helemaal geen platen afkappen. Bescheidenheid is key.
Nieuwkomer Op het Broek moest op de foto al laten zien dat hij eigenlijk niet zoveel heeft met Rolling Stones (een t-shirt aan met ‘ Who The Fuck Is Mick Jagger‘), hij is een Beatles fan. Prima Tim, doe dat lekker ’s avonds aan als je niet de favoriete nummers van je publiek zit in te starten of met een bak chips op de bank zit. En aan iedereen: laat die stomme attributen thuis, je staat voor lul met je opblaasgitaar tijdens Guns’n’Roses of lurkend aan een (dichte) fles rode wijn tijdens Red Red Wine (waargebeurd). Sowieso een probleem: jocks die in een psychose schieten en denken dat zij die muziek die ze draaien zelf gemaakt hebben of de artiest zijn, een knap staaltje ego. Je zit in een identiteitscrisis als je in de lucht gaat staan meedrummen, je bent de drummer niet! Ga gewoon zitten tijdens de muziek of een biertje halen, je bent geen clown met een fopneus en flapschoenen maar een discjockey.
Ik zie op de foto hier beneden eigenlijk maar een man terug die het vak van een hitparade presenteren verstaat, dat is de veteraan links voor vooraan, Jeroen van Inkel. En die zit dan om twaalf uur ’s nachts. Het meiske rechtsvoor, eerdergenoemde Tannaz, mag de ochtendshow doen. De rest van het team daarvan weet je nu al dat ze stikzenuwachtig veel te gehaast appjes van luisteraars gaan zitten voorlezen, op Tim na, die natuurlijk moet laten blijken hoeveel hij van muziek af weet. Het interesseert ons geen hol wie de tweede gitarist op de derde elpee was. Maak gewoon een beetje sfeer, noem de titels en noteringen en laat voor de rest de muziek het werk doen, dat is hoe het hoort. Maak jezelf ondergeschikt aan de tracks, want daar luisteren de mensen voor. Denk niet dat je een drive in show staat te doen omdat je publiek voor je neus hebt in het Top 2000 cafe, dat is maar een fractie van de mensen die luisteren. De eerste die ‘waar zijn die handjes’ gaat roepen op de radio verdient sowieso ontslag op staande voet! Gelukkig kun je bij de publieke omroep fout na fout maken en gewoon tot aan je pensioen blijven doorlurken aan de tiet van Vadertje Staat.