Auto gevonden in het water
‘Ik was die dinsdagavond even in Finsterwolde. Daar ging ik iedere avond even naartoe, om de mensen van het searchteam te bedanken voor hun inzet. Dat vond ik mijn plicht. Net toen ik daar was, kreeg ik een telefoontje van mijn tante. Er was een auto met zijn kenteken gevonden in het water. Eenmaal thuis bij m’n moeder en m’n tante kreeg ik te horen dat hij en de kinderen daadwerkelijk waren aangetroffen…’
‘Dat gaf zóveel pijn, dat is niet te beschrijven’, zegt hij.
In de dagen die volgden, nam de hoeveelheid bloemen en knuffels op de plek waar de kinderen waren gevonden met het uur toe. ‘Dat werd echt een hele mooie bloemenzee’, blikt hij terug. ‘Ik ben er iedere avond even wezen kijken, soms zelfs twee keer per dag. Dat was lastig, maar gaf ook veel steun. Die steun kwam ook overal vandaan. Niet alleen uit Groningen, maar ook uit de rest van Nederland en zelfs uit Duitsland en België. Dat deed natuurlijk erg goed, al brengt dat de kinderen helaas niet terug.’
Bloemen- en knuffelszee
De bloemen- en knuffelszee langs het water in Winschoten gaf Rubertus en z’n familie een dubbel gevoel. Aan de ene kant was er de steun en het medeleven, aan de andere kant was het best confronterend. Hetzelfde gold in feite voor de herdenkingstocht, die volgde op 28 mei.