Het egofeestje van Bas Smit en Sylvie Meis zit er weer op: gisteren was de derde en voorlopig laatste aflevering van De Geur van Succes te zien. Hadden ze nog wat te mopperen? “Ik kan niet in zwembroek.”
Door onze entertainmentredactie
© NPO
Bas Smit en Sylvie Meis hebben onder leiding van dirigent Antoinnette Scheulderman een aantal dagen heerlijk in hun eigen ego kunnen smoren. Wat vónden ze het heerlijk, al die vragen van Antoinnette over hoeveel succes ze hebben, hoe rijk ze zijn en wat het allemaal met hen doet. Maar ze hebben het ook zwáár. Zwáár met een hoofdletter Z.
Zwembroek
De mensen zien allemaal niet wat er achter de schermen gebeurt, aldus Bas. Soms wordt er wel eens een dag van tevoren een Instagram-story gecanceld. Of krijgt hij zijn colamiljoenen niet. Maar dat is niet het enige. “Ik zit niet alleen in een zwembroekje op het strand. Ik zit met een T-shirtje”, zegt hij in De Geur van Succes.
Poeh, wat een ellende. Waarom dan? “Nou, gewoon, omdat ik wel onzeker ben over mijn lijf en dan zie ik een foto. Ik heb te vaak ergens gestaan in m’n blote bast dat ik dacht: jeetje mina zeg, moest dat nou?”
Dikke buik
Bas vindt het afschuwelijk als hij ergens shirtless wordt gespot. “Ik ben dan ook precies ontspannen als ze die foto maken! Even net niet die buik ingehouden. Dat is een klein dingetje, maar dat is wel om aan te geven hoe ik daar wel op let. Absoluut let ik erop, ja.”
Het influencerleven gaat niet over rozen, benadrukt hij. “Je kunt jezelf niet uitzetten. Dat is het nadeel van je eigen merk zijn. Ik kan niet even een dagje niet Bas Smit zijn. Er zijn momenten dat ik dat even lastiger vind. Dan ligt mijn vader in het ziekenhuis en dan hoef ik even niet die dingen, maar het kan niet.”
Winkel dicht
Gewone mensen met een gewone baan weten niet hoe dat is, aldus Bas. “Je gooit nooit je winkel dicht. Het is nooit: lichten uit, we gaan naar huis, chill. Nee, ook op weg naar huis ben ik nog steeds Bas Smit. Ik kan wel prikkelig zijn in het verkeer, maar dan moet ik wel even nadenken: hé, ik moet even niet uitstappen als die meneer bijdehand doet.”
Hij vervolgt: “Want ik ben wel Bas Smit en dan staan er weer mensen met hun telefoon klaar. Ik moet wat meer opletten. Dat aan staan is soms wel lastig.”
Voor Bas of voor de buitenwacht?