Het is op persoonlijk vlak een turbulent jaar geweest voor Suzan & Freek en dat wordt nu muzikaal beloond met hoge noteringen in de Top 2000. Maar is dat wel terecht? Mark Koster vindt van niet.

Door onze entertainmentredactie

Suzan Stortelder en Freek Rikkerink © SBS

Het idee achter de jaarlijkse muzikale hitlijst Top 2000 is dat het een bonte verzameling is van de állerbeste muziek. De luisteraar bepaalt echter en dan heb je natuurlijk al snel te maken met populariteitsstemmen. Je kunt al vrij snel in de lijst belanden als je een ijverige achterban hebt, en dus niet alleen omdat je nou een geweldige plaat hebt.

Emotiestemmers

Met alle respect: zelfs René Karst staat nu in de lijst. Zijn overlijden heeft ervoor gezorgd dat hij debuteert met maar liefst twee liedjes, namelijk Atje Voor De Sfeer en Liever Te Dik In De Kist. Dat eerste nummer staat zelfs op plek 153. Is dat nou echt omdat het zo’n ijzersterke plaat is, of omdat mensen hem de laatste eer willen bewijzen? Dat laatste.

Ook Suzan & Freek staan vanwege de emotiestemmers zo hoog in de lijst, meent mediacolumnist Mark Koster van De Telegraaf. Hij ergert zich eraan dat zijn kankerdiagnose direct zorgt voor hoge plekken in ‘de lijst der lijsten’, laat hij weten in een aantal berichten op X. Zo goed is hun muziek volgens hem echt niet.

‘Het is sneu!’

Mark wijst erop dat James Brown níet in de hitlijst staat. “The Godfather of Soul staat niet in de Top 2000. Dat kan gebeuren. Een land heeft zo zijn voorkeuren. Daarom hier een momentje voor mensen die misschien iets minder van Freek & Suzan houden”, schrijft hij bij een videoclip van de soullegende.

De Top 2000 reflecteert de ‘mentale lulligheid’ van ons land, vindt hij. “Dat Borsato eruit lag was zielig, dat hij nog hoger terugkeert nog sneuer. Ze motten de emofactor eruit filteren. Net als in Den Haag trouwens.”

Smaak van Nederland

Eigenlijk moet iemand dit gewoon eens aan Suzan & Freek voorleggen, aldus Mark. “René Karst staat er ook in. Twee keer. Leuke vraag aan Freek & Suzan zou zijn: ‘Jullie staan in Top 2000, James Brown en Ray Charles niet. In hoeverre zegt dat iets over de smaak van Nederland?’ Een open vraag.”

Moet NPO Radio 2 ingrijpen? Nee, dat ook weer niet, vervolgt hij. “Het is elk jaar weer het antropologische-culturele hoogtepunt van het jaar. Je kijkt in de ziel van een natie, een land zonder soul. Een land met kortetermijngeheugen vol valse emo. Jaar later weer ander huilliedje (of partij). Vorm van burgermansdecadentie.”

Zakdoek

Je moet er volgens Mark de humor van inzien. “Er veel om lachen. Top 2000-makers houden er niet van je als je het benoemt. Heilig gedoe, net als gekke verkiezingsuitslagen. Geinige is Freek & Suzan fans missen James Brown niet, die zitten met zakdoek te wachten, en dan weer door met zorgverzekering. Dissertatie waard.”

Hij besluit: “De Top 2000-sound van een land vol kortetermijnemoties en geheugenverlies voor kwaliteit. James Brown is beter dan Suzan & Freek. Muzikaal, historisch, invloed. Zo lang we dat weten is er niks aan de hand. Suzan & Freek weten heus wel dat ze Nederlandse sterren zijn van tijdelijke aard.”