De wedstrijd tussen de Indianapolis Colts en Seattle Seahawks op 14 december is halverwege als de 44-jarige Philip Rivers doet waar heel sportminnend Amerika op hoopte. Quarterback Rivers krijgt de bal namens de Colts, gooit ‘m naar de vrijlopende Josh Downs, die vervolgens met de bal de end zone in rent. „Philip Rivers met een touchdown pass!”, schreeuwt de commentator van CBS. Zijn eerste na een pensioen van dik vijf jaar.
„Een glorieuze terugkeer”, schrijft FOX daags na de wedstrijd. „De meest ongekende, bijna ongelooflijke terugkeer uit het pensioen in de NFL-geschiedenis”, aldus ESPN over Rivers’ rentree in de Nationaal Football League. CNN: „Een van de meest onwaarschijnlijke comebacks in de sportgeschiedenis”.
De terugkeer van Rivers in de NFL is, zo aan het einde van het jaar, misschien wel het grootste feel good-verhaal in de Amerikaanse sport van 2025. Een 44-jarige, immens populaire oud-NFL-speler, vader van tien kinderen bovendien — en zelfs opa — die na ruim 1.800 dagen in de anonimiteit terugkeert uit zijn pensioen om nog één keer te laten zien wat hij kan. Niet uit egotripperij, maar omdat zijn oud-trainer hem nodig heeft.
Dadgummit, let’s freaking go
Philip Rivers
American-footballspeler
Shane Steichen, de coach van Indianapolis Colts, zat begin december met de handen in het haar toen zijn quarterback Daniel Jones zijn achillespees afscheurde. De twee reserve-quarterbacks waren bovendien al geblesseerd. Steichen had snel een spelverdeler nodig om toch nog de play-offs te bereiken.
Amerikaanse media verwachtten dat Steichen een reserve-quarterback weg zou plukken bij een ander NFL-team. Maar hij belde Rivers. Of hij nog één keer zijn kunsten wilde vertonen aan het footballpubliek?
Rivers moest er een nachtje over slapen. Hij sprak uitvoerig met vrienden en zijn vrouw Tiffany, en belde de volgende ochtend terug: „Dadgummit, let’s freaking go!”.
Succesvolle quarterback
De in Alabama geboren Rivers begon zijn professionele carrière in 2004 bij de San Diego Chargers, waar hij tot 2019 zou blijven – de laatste drie jaar onder de naam Los Angeles Chargers. In zijn zeventien jaar als profspeler gooide Rivers meer dan 63.000 passing yards (plek 7 aller tijden) en 421 passing touchdowns (plek 6). Zijn carrière sloot hij in 2020 af bij de Indianapolis Colts – zo leek het althans.
Rivers speelde nooit een Super Bowl, de finale van het kampioenschap, maar wordt desondanks gezien als een van de beste quarterbacks van zijn generatie. Amerikanen waardeerden hem bovendien om zijn grenzeloze fanatisme, wat regelmatig tot erupties kwam in trash talk richting tegenstanders en scheidsrechters – hoewel de diepgelovige Rivers nooit schold. „Een keer dacht ik dat hij het f-woord gebruikte”, zei oud-teamgenoot Shawn Merriman in 2019. „Maar het was denk ik ‘mother fudge‘ of zoiets.”
In het Amerikaanse sprookjesverhaal van ideale schoonzoon Rivers spelen zijn vrouw en tien kinderen een prominente rol. Want hoe groot is Rivers’ toewijding voor de sport wel niet, als hij ondanks zijn aandacht voor dat gigantische gezin ook nog eens terugkeert in NFL? In de wedstrijd tegen de Seahawks kwam zijn familie na bijna elke actie van Rivers lachend en zwaaiend in beeld.
Tot begin december trainde Rivers de St. Michael Catholic Cardinals, het high school team van zoon Gunner. Maar toen belde Steichen. „Ik had geen hoop meer dat ik ooit nog zou spelen” zei hij met twinkelende ogen tijdens een persconferentie. „Maar als er een deur open gaat, kun je er doorheen lopen, of ervoor wegrennen. De enige manier om te weten of ik het nog kan, is door het te proberen.”
Helemaal mierzoet zal het sprookje niet eindigen. Hoewel Rivers in de wedstrijden tegen de Seahawks en San Francisco 49ers in totaal drie touchdown passes gaf en analytici eensgezind waren dat de – weliswaar aangekomen – Rivers hét nog steeds kan, verloren de Colts beide wedstrijden. Daardoor is de Super Bowl onhaalbaar. Teamgenoten trokken het boetekleed aan. „We lieten hem in de steek”, zei Colts-speler DeForest Buckner. „Hij speelde geweldig, maar wij gaven niet thuis.”
Zo plots als footballfans in de ban waren van Rivers’ terugkeer, zo snel zal de hype vermoedelijk weer gaan liggen. Rivers keert binnenkort terug als coach van zijn zoon. Toch heeft hij geen spijt: „Ik kwam om te winnen, maar misschien inspireert dit mensen om niet bang te zijn.”
Lees ook
Tom Brady was ‘maniakaal geobsedeerd’ met geweldig zijn
Geef cadeau
Deel
Mail de redactie
De journalistieke principes van NRC