SPIS TREŚCI
- Kariera od kołyski
- Objawy pojawiły się na planie zdjęciowym
- Christina Applegate: żyję w piekle
- Czym jest stwardnienie rozsiane?
Kariera od kołyski
Jeśli można by powiedzieć o kimś, że jest skazany na sławę, to Christina Applegate z pewnością zostałaby na takiej liście uwzględniona. Urodziła się w rodzinie artystów — jej matka była piosenkarką i aktorką, ojciec zaś producentem muzycznym i szefem wytwórni płytowej. Już jako pięciomiesięczne dziecko grała w reklamach (m.in. butelek dla niemowląt), a zanim skończyła rok, wystąpiła u boku matki w serialu „Dni naszego życia”. W dzieciństwie grała też w wielu serialach, a pierwszą większą rolę (młodej Grace Kelly) zanotowała już jako 12-letnia dziewczyna. Cztery lata później stanęła na planie sitcomu „Świat według Bundych”, dzięki któremu stała się rozpoznawalna.
W serialu grała w sumie przez 11 lat. W międzyczasie notowała występy w mainstreamowych filmach (głównie komediowych) oraz w teatrze, jednak na rolę, która zyskała uznanie krytyków i fanów na całym świecie, musiała czekać długo. Do serialu „Już nie żyjesz”, opowiadającym o wdowie, która szuka zabójcy męża potrąconego przez samochód, została zaangażowana, gdy skończyła 48 lat. Niestety, nie mogła długo cieszyć się rolą i nową sławą.
Dalszy ciąg artykułu pod materiałem wideo
Kiedy Christina Applegate usłyszała diagnozę stwardnienia rozsianego?
Jakie objawy pojawiły się u Christiny Applegate przed diagnozą?
Co spowodowało, że Christina Applegate nie mogła dokończyć pracy nad 3. sezonem serialu?
Jakie zmiany w stanie zdrowia zauważyła Christina Applegate po przyjmowaniu leków?
Objawy pojawiły się na planie zdjęciowym
Mimo iż diagnoza SM została postawiona w 2021 r., objawy choroby pojawiły się wcześniej. Jak wspominała aktorka, już w 2019 r. powinna zwrócić uwagę na silne zmęczenie i drętwienie kończyn, ale nawet utrata równowagi podczas kręcenia sceny tanecznej nie dała jej do myślenia. Applegate przyznała później: „Żałuję, że nie zwróciłam na to uwagi. Ale kim ja byłam, żeby wiedzieć?”.
Później do objawów tych doszły kolejne: zaburzenia równowagi, mrowienie rąk i nóg, osłabienie kolan, problemy z koordynacją, przewlekłe zmęczenie. Dolegliwości te i włączone leczenie uniemożliwiły artystce pracę nad 3. sezonem serialu Netfliksa. Zdjęcia przerwano na pięć miesięcy i zdecydowano, że będzie to ostatnia część historii Jen i jej przyjaciółki Judy. Uznano, że Christiny nie sposób zastąpić inną aktorką, a bez odtwórczyni głównej roli kręcenie serialu nie ma sensu.
Rozwój choroby Applegate doskonale widać w ekranowej historii jej bohaterki, przede wszystkim zaś w wyglądzie. Winę za to ponosiły leki, które aktorka musiała przyjmować — na sterydach przytyła prawie 20 kg. Jak przyznała, długo nie mogła obejrzeć 3. sezonu „Już nie żyjesz”, by nie musieć na siebie patrzeć w takim stanie.
Przeczytaj też: Karolina Gruszka choruje na stwardnienie rozsiane. „Nie byłam na to przygotowana”
MedonetPRO OnetPremiumMedonet
Christina Applegate: żyję w piekle
Dziś Christina Applegate jest w trudnym położeniu. Z badań wynika, że ma ok. 30 zmian demielinizacyjnych w mózgu, w tym jedną blisko oka, co powoduje stały ból. Aktorka porusza się o lasce, ma trudności z chodzeniem, podnoszeniem przedmiotów, czasem nie może dojść do łazienki. Często upada, przez co ma wiele siniaków i stłuczeń. Towarzyszy jej ból, opisuje go jako „uścisk imadła, który nie chce puścić”. Zmaga się z nietrzymaniem moczu. „Noszę pieluchy. Tak bardzo tego nienawidzę”, przyznała.
W wywiadach nie ukrywa swojego cierpienia. „Żyję w piekle”, „Nigdy się z tym nie pogodzę. Jestem wściekła, że mi się to przytrafiło”. Za najgorsze, co jej się przytrafiło, uważa fakt, że choroba zamknęła ją w domu.
Applegate mówi otwarcie, że jej stan się pogarsza i nie planuje powrotu do aktorstwa, choć rozważa pracę głosową. Stara się walczyć rosnącym pesymizmem, choć jest to bardzo trudne. „Nie czerpię radości z życia. Nic mnie już nie cieszy. Jestem uwięziona w ciemności” — stwierdziła.
Czym jest stwardnienie rozsiane?
Stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba autoimmunologiczna ośrodkowego układu nerwowego (mózg i rdzeń kręgowy), w której układ odpornościowy atakuje osłonki mielinowe włókien nerwowych, co zaburza przewodzenie impulsów nerwowych. Zmiany są „rozsiane” w różnych miejscach, stąd nazwa choroby. Najczęściej choroba dotyka układu ruchowego, pojawiają się problemy z równowagą i koordynacją, osłabienie mięśni, niedowłady, drętwienie i mrowienie kończyn, ale częste są również zaburzenia widzenia (np. zapalenie nerwu wzrokowego), zaburzenia czucia i bóle neuropatyczne, problemy z pęcherzem i jelitami oraz zaburzenia poznawcze i depresja. Wszystkiemu towarzyszy silne zmęczenie.
Choroba ujawnia się zazwyczaj między 20. a 40. rokiem życia, kobiety są narażone trzy razy częściej niż mężczyźni.
SM jest nieuleczalne, ale dostępne są różne terapie zwiększające komfort życia chorych, m.in. leki spowalniające postęp i zmniejszające liczbę rzutów choroby, leczenie objawowe, a także wsparcie psychologiczne i fizjoterapia.
Treści z serwisu Medonet mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem a jego lekarzem. Serwis ma charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.