Piotr Cieplak był polskim reżyserem teatralnym. Karierę rozpoczął w 1989 roku, w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu. Później pracował m.in. w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu i w warszawskim Teatrze Dramatycznym. W latach 1996-1998 był dyrektorem artystycznym Teatru Rozmaitości w Warszawie. Ostatnio Cieplak współpracował także z Teatrem Komedia. To właśnie jego pracownicy przekazali informację o śmierci reżysera.

Zobacz wideo Wywiad z reżyserem Janem Holoubkiem. „Bohaterowie mają swoje strefy szarości”

Piotr Cieplak nie żyje. Znany reżyser miał 65 lat 

„Dziś rano w Warszawie zmarł Piotr Cieplak. Reżyser, który jak nikt inny potrafił opowiadać o tym, co najważniejsze językiem klaunów i postaci przebranych za muchomory. Piotrze, jesteśmy wdzięczni, że półtora roku temu, kiedy rozpoczynałeś próby do 'Czego nie widać’, zabrałeś nas jako pasażerów w swoją artystyczną podróż po 'upierdliwościach życia'” – czytamy we wpisie zamieszonym przez Teatr Komedia.

Reżysera pożegnała także Paulina Holtz. „Odeszła jedna z najpiękniejszych dusz, jakie miałam okazję spotkać na swojej teatralnej (ale i życiowej) drodze” – zaczęła aktorka. „Piotr Cieplak. Cudowny człowiek, wielki artysta, wrażliwy dendrolog, zapamiętały cyklista. Reżyser. Człowiek Teatru. Kochający życie, scenę, aktorów, ludzi. Nie ma właściwych słów pożegnania… wielka wyrwa w sercu. Polecam wam jego piękną opowieść o podróży rowerem z Warszawy do Lizbony 'O niewiedzy w praktyce’. Książka, która tak pięknie opowiada o sprawach najważniejszych przez zdarzenia najprostsze. Dziękuję, Piotrze, za wszystko” – czytamy. 

Piotr Cieplak o teatrze. „Nie powinien się ścigać ze stadionami” 

Jakiś czas temu reżyser udzielił obszernego wywiadu Polskiej Agencji Prasowej. W rozmowie opowiedział o tym, jak duża odpowiedzialność ciąży na tych, którzy pracują w teatrze. „Mam poczucie, że bez względu na podejmowane przez innych twórców teatru decyzje, wybory stylu i drogi artystycznej – w sumie nas wszystkich, ludzi teatru, powinna łączyć świadomość powagi tej dziedziny ludzkiej aktywności. Teatr ma swoją odpowiedzialność i niesie ze sobą odpowiedzialność. Jest miejscem działania z ludźmi i dla ludzi – miejscem, gdzie słowa jeszcze mogą mieć znaczenie. Powinniśmy zrozumieć, że teatr jest niszowy i nie powinien ścigać się ze stadionami” – tłumaczył.