1. Kto może skorzystać z ulgi termoizolacyjnej?

  2. Jakie wydatki można rozliczyć w ramach ulgi?

  3. Jak ustalić wysokość wydatków?

  4. Ile maksymalnie można rozliczyć?

Kto może skorzystać z ulgi termoizolacyjnej?

Ulga termomodernizacyjna jest przeznaczona wyłącznie dla osób fizycznych, niezależnie od tego, z jakich źródeł osiągają swoje przychody. Mogą z niej skorzystać podatnicy rozliczający się według skali podatkowej, stawki liniowej 19 proc., a także ryczałtowcy. Ważne jest jednak, że przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą nie odliczą wydatków, które wcześniej zaliczyli do kosztów uzyskania przychodów. W praktyce oznacza to, że ulga najczęściej trafia do pracowników etatowych, osób pracujących na umowach cywilnoprawnych oraz emerytów.

Co istotne, podatnik nie musi mieszkać w modernizowanym budynku – dom może być wynajmowany lub zamieszkiwany przez członków rodziny. Kluczowe jest natomiast posiadanie prawa własności do domu jednorodzinnego. Jeśli ktoś mieszka w cudzym domu, wynajmuje go lub jest właścicielem jedynie lokalu mieszkalnego, ulga mu nie przysługuje. Pojęcie domu jednorodzinnego obejmuje także budynki w zabudowie bliźniaczej i szeregowej.

W przypadku współwłasności nie ma znaczenia, jak duży udział w nieruchomości posiada dana osoba. Nawet niewielka część – przykładowo 1/100 udziału otrzymanego w darowiźnie – daje prawo do skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Jakie wydatki można rozliczyć w ramach ulgi?

Ulga termomodernizacyjna obejmuje wyłącznie koszty związane z realizacją przedsięwzięcia, którego celem jest zmniejszenie zapotrzebowania budynku na energię lub wymiana źródła ciepła na bardziej ekologiczne. Co ważne, przepisy nie wymagają wykonywania audytu energetycznego – ani przed rozpoczęciem inwestycji, ani po jej zakończeniu. Oznacza to, że fiskus co do zasady nie ocenia realnego efektu prac, a jedynie weryfikuje, czy podatnik spełnia formalne warunki ulgi. Jednym z nich jest zakończenie całego przedsięwzięcia w ciągu trzech kolejnych lat, liczonych od końca roku, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Nie wszystkie koszty związane z modernizacją budynku mogą zostać jednak odliczone. Obowiązuje specjalne rozporządzenie, które szczegółowo określa katalog wydatków kwalifikowanych – tylko pozycje z tej listy podlegają odliczeniu. Można wśród nich znaleźć m.in. materiały budowlane potrzebne do ocieplenia domu, urządzenia i instalacje grzewcze, pompy ciepła, panele fotowoltaiczne, magazyny energii, stolarkę okienną i drzwiową, a także wentylację z odzyskiem ciepła. Odliczeniu podlegają również usługi montażowe związane z tymi elementami.

W praktyce oznacza to, że wydatki niewskazane w rozporządzeniu – nawet jeśli poprawiają efektywność energetyczną – nie mogą zostać rozliczone w ramach ulgi. Przykładowo, zakup i montaż klimatyzatora z funkcją grzania czy zakup pieca gazowego nie kwalifikują się do odliczenia.

Lista wydatków podlega zmianom i jest aktualizowana przez ustawodawcę. Od 2025 roku usunięto z niej kotły gazowe i olejowe wraz z kosztami ich montażu.

Jak ustalić wysokość wydatków?

Aby skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej, konieczne jest odpowiednie udokumentowanie poniesionych kosztów. Podstawą do ustalenia wysokości wydatków są faktury wystawione przez podmioty będące czynnymi podatnikami VAT, czyli takie, które nie korzystają ze zwolnienia z tego podatku. Oznacza to, że tylko zakupy udokumentowane fakturą VAT od przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą mogą zostać uwzględnione w odliczeniu.

W praktyce warto zwrócić uwagę na to, u kogo nabywa się materiały lub zamawia usługi. Zakupy „na czarno”, transakcje zawierane z osobami prywatnymi sprzedającymi okazjonalnie, np. przez portale aukcyjne, czy zakupy u przedsiębiorców korzystających ze zwolnienia z VAT – nie będą uprawniały do skorzystania z ulgi. Tylko właściwie wystawiona faktura VAT pozwoli na bezpieczne rozliczenie kosztów w ramach ulgi termomodernizacyjnej.

Ile maksymalnie można rozliczyć?

Ulga termomodernizacyjna pozwala na odliczenie wydatków do wysokości 53 000 zł na jednego podatnika. Limit ten jest stały i nie zależy od liczby posiadanych nieruchomości ani od liczby realizowanych inwestycji. Oznacza to, że nawet jeśli podatnik modernizuje kilka domów, łączna suma odliczeń nie może przekroczyć tej kwoty. Po wyczerpaniu limitu nie ma możliwości dalszego korzystania z ulgi, nawet gdy w kolejnych latach pojawią się nowe koszty związane z termomodernizacją.

Największe korzyści finansowe odczują osoby, które wpadają w II próg podatkowy (32 proc.).

Warto pamiętać, że odliczeniu podlegają tylko te wydatki, które realnie poniósł podatnik. Jeżeli część inwestycji została dofinansowana w ramach programów takich jak „Czyste Powietrze” czy „Mój Prąd”, to ta część kosztów nie może zostać ujęta w uldze. Nie ma natomiast żadnych przeszkód, aby finansować przedsięwzięcie kredytem lub pożyczką – liczy się to, kto faktycznie poniósł koszt, a nie źródło finansowania.

Aleksandra Kozień

Hatala & Storto Podatki

„Szczerze o pieniądzach”: Polak potrafiSzczerze o pieniądzach