W grudniu 2024 r. wybuchła zacięta walka o stanowisko szefa kontrwywiadu wojskowego (DVKR), który jest częścią FSB, w związku z dymisją poprzedniego szefa Nikołaja Juriewa. Generał-pułkownik Juriew został zwolniony po zamachu w Moskwie na dowódcę wojsk chemicznych Igora Kiriłłowa. Główny wojskowych chemik jego ochroniarz-kierowca zginęli 17 grudnia 2024 r. w Moskwie w wyniku wybuchu w pobliżu jego domu. Putin nazwał śmierć Kiriłłowa najpoważniejszą porażką służb specjalnych i zażądał ukarania winnych.
Sam Kiriłłow za życia zasłynął fałszywymi informacjami o broni biologicznej, rzekomo opracowywanej przez Stany Zjednoczone w laboratoriach na terytorium Ukrainy. Dwa dni przed jego likwidacją Służba Bezpieczeństwa Ukrainy oskarżyła Kiriłłowa o wydanie rozkazu użycia w Ukrainie granatów bojowych K-1 wypełnionych substancjami trującymi.
Początkowo oczekiwano, że na czele wojskowego kontrwywiadu Rosji stanie pierwszy zastępca szefa DVKR wiceadmirał Paweł Bojko, który wcześniej zajmował stanowisko dowódcy kontrwywiadu wojskowego we Flocie Pacyfiku, lub Aleksander Wasiliew z klanu uralskiego w FSB. Jednak zanim ich kandydatury trafiły do wysokich gabinetów, w proces ten wkroczył szef Rosnieftu Igor Sieczin i w ten sposób jedynym kandydatem został gen. Tkaczew, który wcześniej kierował 6. służbą FSB, która odpowiada za ochronę informacji niejawnych w instytucjach państwowych, a następnie przeszedł na stanowisko szefa departamentu „K” FSB.
Półtora roku temu Sieczin odniósł już duże zwycięstwo polityczne, kiedy to zamiast Siergieja Szojgu ministrem obrony mianowano Andrieja Biełousowa. W przeciwieństwie do Szojgu ekonomista Biełousow nie jest obcy Sieczinowi, bo w latach 2015-2018 kierował radą dyrektorów Rosnieft.
Igor Sieczin i Andriej BiełousowThe Insider
2.
Za czasów Szojgu nieoficjalnym kuratorem Ministerstwa Obrony był oligarcha Giennadij Timczenko, który dorobił się miliardów na handlu ropą i państwowymi kontraktami. To właśnie Timczenko w 2012 r. przekonał Putina do mianowania Szojgu ministrem obrony. Bez zgody oligarchy nie odbywała się żadna kluczowa nominacja w resortach wojskowych, a na korporacyjnych imprezach generałów małżonkowie Timczenko zawsze siedzieli przy jednym stole z Szojgu i jego bliskimi współpracownikami.
Na tych samych imprezach bawili się szef DVKR Juriew, „następca Putina” Aleksiej Diumin, gubernator obwodu moskiewskiego Andriej Worobiew, duży wykonawca budowlany Ministerstwa Obrony Anton Abdurachmanow (obecnie poszukiwany listem gończym) oraz odbywający 13-letnią karę więzienia za korupcję gen. Timur Iwanow.
Gubernator obwodu moskiewskiego Andriej Worobiew, Siergiej Szojgu, Giennadij Timczenko, Aleksiej Dumin oraz doradca prezydenta Igor LewitinThe Insider
2.
DVKR FSB, na którego czele stanął właśnie Tkaczew, nadzoruje centralny aparat Ministerstwa Obrony, Sztab Generalny i dowódców rodzajów sił zbrojnych. Przedstawiciele wojskowego kontrwywiadu znajdują się w każdym okręgu wojskowym i są oddelegowani do rosyjskich baz wojskowych w Abchazji, Armenii, Kirgistanie, Tadżykistanie, w Naddniestrzu i w Syrii. Poza tym 1DVKR zajmuje się kontrwywiadem w wywiadzie wojskowym GRU i cywilnym wywiadzie zagranicznym SWR, ponieważ oficerowie wywiadu są zaliczani do personelu wojskowego.
Wojskowy kontrwywiad ma rozbudowaną sieć agentów w Ministerstwie Obrony i zajmuje się operacyjnym wsparciem spraw karnych dotyczących kradzieży w wojsku, w obiektach wojskowych, a także w strukturach należących do MON-u firm oraz w Gwardii Narodowej. Wszystko to pozwala na ścisłą kontrolę całej armii i floty wojennej, co jest ważne dla Putina, który nie darzy wojska zaufaniem.
Wraz z rozpoczęciem agresji przeciwko Ukrainie oficerowie kontrwywiadu wojskowego wchodzą do połączonych grup operacyjnych na okupowanych terytoriach. — Jest bardzo dużo pracy, kradzieże na wszystkich szczeblach, począwszy od żołnierzy i chorążych kradnących benzynę i olej napędowy, a skończywszy na dowódcach okręgów, flot i armii, którzy biorą łapówki za zawieranie kontraktów lub zawyżają ceny przy zakupach, a różnicę chowają do kieszeni. Od początku operacji w Ukrainie badane są przypadki kradzieży broni, amunicji, dezercji, poddania się do niewoli, samookaleczeń w celu uzyskania odszkodowań, przestępstw kryminalnych na tle pijaństwa, narkomanii i wiele innych. Ponadto kierownictwo zleciło zajmowanie się wychowaniem patriotycznym uczniów i studentów, co odciąga ludzi od spraw służbowych — opisuje sytuację w DVKR FSB nasze źródło.
3.
Nowy szef DVKR FSB Iwan Tkaczew pochodzi z wsi Borysówka w obwodzie biełgorodzkim. Większość jego krewnych urodziła się w zachodniej Ukrainie. Na przykład matka Walentyna Tkaczenko prawie całe życie mieszkała w Borysówce, ale nigdy nie nauczyła się mówić po rosyjsku. — Najważniejsze, żeby był żywy i zdrowy. Powiedz mi szczerze, czy on nie szaleje w Moskwie? To przecież sympatyczny chłopak — wypytywała pani Tkaczenko naszego dziennikarza.
Do centralnego aparatu na Łubiance „sympatyczny chłopak” trafił dzięki znajomości z niegdyś potężnym generałem FSB Olegiem Feoktistowem, zwanym „generałem Fiksem”. Tkaczew i Feoktistow służyli razem w oddziale granicznym w Karelii, a kiedy Sieczin zlecił „Fiksowi” utworzenie 6. służby w ramach FSB, ten zaprosił do pracy Tkaczewa.
Jak informacje nasz rozmówca z „szóstki”, początkowo śmiano się tam z Tkaczewa i nazywano go, oczywiście za jego plecami, „rolnikiem z Biełgorodu”: — Nikt nie traktował Iwana Iwanowicza poważnie, zajmował się głównie kwestiami organizacyjnymi, a do jego obowiązków należało wykręcanie od odpowiedzialności naszych głupków po pijackich wyścigach samochodowych po stolicy i bójkach w restauracjach. Potem pojawiły się żarty, że gra w hokeja w amatorskiej lidze i chłopaki boją się go zepchnąć na bandę. Teraz, rozumiecie, żarty się skończyły, a jego nazwisko wypowiada się szeptem”.
The Insider opublikował niedawno artykuł o tym, jak Tkaczew gra jako kapitan w klubie hokejowym „Buran” wraz z adiutantem Putina, audytorem z Rosnieft oraz pracownikami FSB i GRU. A jego żona, która zrobiła błyskawiczną karierę w administracji rejonowej pod Moskwą, kieruje grupą wsparcia Burana. W miejscowości Odincowo Olga Tkaczew nadzoruje wszystkie szkoły i przewodniczy komisji ds. ochrony praw nieletnich. Rodzina generała spędza wakacje w kurorcie Gazpromu „Polana” pod Soczi lub w Karelii u młodszego brata Tkaczewa, Witalija.
Olga i Iwan Tkaczewowie na wakacjachThe Insider
Córka generała Anna wyszła za mąż za młodego funkcjonariusza służb specjalnych Władysława Koniewa, urodzonego w tej samej Borisówce. Ślub odbył się w Barwicha Luxury Village, gdzie swoje uroczystości świętują milionerzy i gwiazdy show-biznesu.
Po raz pierwszy nazwisko Tkaczewa pojawiło się w mediach w 2013 r., kiedy 6. służba przeprowadziła rewizję w mieszkaniu Jewgienii Wasiliewej, partnerki ówczesnego ministra obrony Anatolija Sierdiukowa i urzędniczki MON. Oficjalnie powodem przeszukania było głośna wówczas w Rosji sprawa karna dotycząca poważnego oszustwa w fimie zbrojeniowej, która podlegała Wasiliewej.
W rzeczywistości powodem nie była jednak korupcja, ale konflikt między Sieczinem a Sierdiukowem o warty miliardy kontrakt na budowę dwóch okrętów dla rosyjskiej floty. Sieczin stał wówczas na czele rady dyrektorów Zjednoczonej Korporacji Okrętowej (OSK) i zamierzał podpisać kontrakt z południowokoreańską firmą Dokdo, ale Sierdiukow i popierający go Dmitrij Miedwiediew, z pominięciem Sieczina, zawarli umowę z francuską firmą Mistral.
Jak twierdzą źródła, Sieczin był wściekły i zażądał zebrania kompromitujących materiałów na Sierdiukowa, mimo że umowę z Francuzami zatwierdził Putin. Z gabinetu Tkaczewa umiejętnie sączyły się do mediów informacje o bogactwie Sierdiukowa i Wasiliewej, np. o diamentowej biżuterii. W tym samym czasie ucierpiał również prokurator generalny Jurij Czajka, który zainicjował kontrolę w OSK: jego młodszy syn miał nawet trafić do więzienia. Cały kraj siedział przed telewizorami i z niecierpliwością czekał, kiedy power couple znajdzie się na ławie oskarżonych i otrzyma wyroki więzienia.
Ale minister Sierdiukow ostatecznie został objęty amnestią, ale Wasiliewa została skazana na pięć lat kolonii karnej, chociaż w więzieniu spędziła tylko 34 dni i wyszła na wolność w ramach przedterminowego zwolnienia warunkowego. Afera o Mistrale też się rozmyła — z powodu aneksji Krymu Francja i tak odmówiła dostarczenia Rosji okrętów i sprzedała je Egiptowi (były to te same dwa Mistrale, o której potem wybuchła w Polsce afera po słowach Antoniego Macierewicza).
Co ciekawe, w rachunkach telefonicznych gen. Tkaczewa znalezliśmy numer prokurator Wiery Paszkowskiej, która występuje jako oskarżycielka publiczna w wielu głośnych procesach sądowych i która uczestniczyła w sprawie Wasiliewej. Już wcześniej krążyły plotki, że z gabinetu „szóstki” wydawane są polecenia sędziom i prokuratorom. Rok po zakończeniu procesu Wasiliewej Paszkowska została odznaczona honorowym dyplomem jako najlepszy pracownik Prokuratury Generalnej.
4.
Wypełniając polecenia Sieczina Tkaczew kierował później zatrzymaniami gubernatorów obwodu kirowskiego, obwodu sachalinskiego, który grał po stronie Gazpromu, Republiki Komi generała MSW Denisa Sugrobowa, który próbował zwerbować do współpracy pracownika „szóstki”.
Podczas przesłuchania w FSB popełnił samobójstwo zastępca Sugrobowa, gen. Borys Koliesnikow. Nikt nie poniósł za to kary. A po przejściu w 2016 r. na stanowisko szefa „bankowego” wydziału „K” FSB Tkaczew aresztował ministra rozwoju gospodarczego Aleksieja Uljukajewa, który miał zasugerować Sieczinowi premię dla siebie w wysokości 2 mln dol. za pozytywną decyzję o przejęciu przez Rosnieft firmy Basznieft.
Wykorzystując Tkaczewa Sieczin rozjechał też karierę m.in. dyrektora służby celnej Andriej Biejaninowa, który kiedyś służył wraz z Putinem w KGB, senatora Raufa Araszukowa i amerykańskiego inwestora Michaela Calveyego. Jednak generał zyskał szeroką sławę, gdy namawiał skłóconego z gubernatorem szefa administracji podmoskiewskiego rejonu, by podał się do dymisji. W przeciwnym razie, jak to ujął, „przed wyborami cię pogrzebią”, „wykopią i wsadzą”. — nie chcesz żyć? — mówił generał na ujawnionych w mediach nagraniach audio.
Oprócz prokurator Paszkowskiej, na billingach telefonicznych generała, które mamy w redakcji, znajdują się również numery oficerów z innych służb FSB, śledczych, urzędników, menedżerów wysokiego szczebla dużych rosyjskich korporacji państwowych i odnoszących sukcesy biznesmenów związanych z dostawami ropy naftowej, leków i sprzętu medycznego. Wśród nich znalazł się m.in. numer szwagra premiera Michaiła Miszustina, biznesmena Aleksandra Udodowa.
Jak donosiły media, Udodow aktywnie uczestniczył w machinacjach związanych z podatkiem VAT, kiedy Miszustin stał na czele rosyjskiej służby podatkowej. Na przykład w 2011 r. nazwisko Udodowa pojawiło się w głośnej sprawie karnej dotyczącej kradzieży 2 mld rubli (90,6 mln zł) pod pozorem zwrotu podatku VAT. Śledczy podejrzewali, że organizatorem oszukańczego procederu był szwagier Miszustina, ale wkrótce zamiast podejrzanym został świadkiem. Wyroki otrzymali inni współsprawcy oszustwa.
Tropiący korupcję w rosyjskich elitach władzy Aleksiej Nawalny twiedził, że Udołow często występował jako pośrednik Miszustina, np. rejestrując na siebie wartą miliony dolarów działce na Rublowce pod Moskwą, by następnie podarować ją Miszustinowi. Obecnie Udodow jest królem grzybów, ponieważ stanął na czele rosyjskiego holdingu Agrogrzyb i zajął przodującą pozycję na tym rynku w Rosji.
Szczególne zainteresowanie wzbudził u nas inny numer telefonu w billingach Tkaczewa, należący do bankiera Jewgienija Dwoskina. Pochodzi on z Odessy, w 1977 r. wraz z rodziną przeniósł się do Brighton Beach pod Nowym Jorkiem, a w USA nosił nazwisko Slusker. W Stanach Zjednoczonych Slusker-Dwoskin był kilkakrotnie aresztowany i odsiedział wyrok za kradzież samochodu, groźbę zabójstwa, fałszowanie dokumentów oraz oszustwa z olejem napędowym i papierami wartościowymi. Na wniosek FBI Slusker został zatrzymany w Monako i groziło mu 25 lat więzienia, jednak wyszedł dzięki błędom proceduralnym prokuratury.
Slusker natychmiast wyjechał do Rosji, zmienił nazwisko i osiadł w Moskwie. W stolicy Dwoskin przejął kontrolę nad kilkoma małymi bankami i wyprowadził z nich 500 mld rubli (22,7 mld zł). Niektórzy nieposłuszni właściciele przejmowanych banków byli brutalnie bici. Prokuratura wszczęła sprawę karną, ale Dwoskin wyjechał za granicę.
Jakiś czas później Dwoskin wrócił do Rosji, ale gdy w Moskwie próbowała zatrzymać go policja, został obroniony przez ochroniarzy, którzy okazali się podwładnymi Tkaczewa z 6. służby FSB. Dwoskin twierdził, że sam padł ofiarą wymuszeń ze strony urzędników MSW, dlatego FSB przydzieliło mu ochronę.
Później Dwoskin pojawił się na okupowanym Krymie jako założyciel Funduszu Odrodzenia Krymu. W billingach Dwoskina znaleźliśmy wysokich rangą oficerów FSB i urzędników na Krymie, generałów Gwardii Narodowej i biznesmenów związanych z przywódcą Czeczenii Ramzanem Kadyrowem.
Obecnie Bentley Dwoskina jest często widywany w Moskwie, a on sam jest stałym bywalcem przyjęć z udziałem wielkich bankierów. No i nadal porusza się z ochroną.
Jewgienij Dwoskin z ochroniarzami na ulicy w MoskwieThe Insider
5.
Obecny minister obrony Andriej Biełousow i jego zespół księgowych przeprowadzili audyt w MON i najwyraźniej ustalili, dokąd pod rządami Timczenki-Szojgu płynęły strumienie finansowe, w których jednostkach kradnie się najwięcej i dokąd trafia 30 proc. paliw dostarczanych przez Rosnieft dla potrzeb armii, które nie trafiają do odbiorców.
Nie można wykluczyć, że wkrótce rozpoczną się nowe aresztowania i osadzenia w areszcie, a scenariusz jest już od dawna sprawdzony: najpierw wizyta Tkaczewa z tatą u Sieczina, potem doniesienia w mediach, przeszukania i materiały z kamer operacyjnych we wszystkich federalnych kanałach telewizyjnych.
Możliwe są również czystki w Gwardii Narodowej — w strukturze DVKR znajduje się jednostka wojskowa 3600, która bezpośrednio nadzoruje tę instytucję. Obecnie śledztwo dotyczy już trzech generałów Gwardii, którzy brali łapówki za zawieranie kontraktów państwowych. Były dowódca Gwardii, gen. Wiaczesław Riazanski, przez 20 lat ukrywał się przed komornikami, a jego następca, Gleb Kurbaxki, cudem uniknął więzienia za zgubienie tajnych dokumentów. Prawda, spodziewane są tu pewne trudności: były ochroniarz Putina Wiktor Zołotow, stojący dziś na czele Gwardii Narodowej, nie toleruje śledczych i funkcjonariuszy Tkaczewa.
Należy dodać, że po przeniesieniu Tkaczewa do DVKR Siergiej Sieczin nie stracił kontroli nad kierownictwem „K” FSB, które nadzoruje cały system finansowy kraju. Stanowisko szefa departamentu objął związany z nim Aleksiej Truchaczew. Jego starszy brat Siergiej jest wicegubernatorem obwodu woroneżskiego.
Przy okazji dwóch innych przedstawicieli klanu Sieczina objęło kluczowe stanowiska na Łubiance: Aleksiej Komkow został szefem 5. Służby FSB i kieruje placówkami szpiegowskimi za granicami Rosji (to 5. służba próbowała zhakować wybory prezydenckie w Mołdawii), a jego zastępcą mianowany został Albert Stepygin, specjalista od kampanii wpływów w krajach dawnego ZSRR. Generał Komkow, podobnie jak Tkaczew, gra amatorsko w hokeja.
6.
Tuż przed publikacją tego artykułu na ulicy Jasiennej w Moskwie wyleciał w powietrze samochód, w którym znajdował się szef departamentu przygotowania operacyjnego Sztabu Generalnego, gen. Fanił Sarwarow. Za bezpieczeństwo kierownictwa Ministerstwa Obrony odpowiada szef kontrwywiadu wojskowego FSB. Na razie nie ma informacji o tym, że gen. Tkaczew został zwolniony ze stanowiska.