Speleolodzy, którzy zeszli do jaskini, znaleźli sieć pajęczą o powierzchni 106 metrów kwadratowych. Zamieszkuje ją 69 tys. kątników domowych i ponad 42 tys. pająków z gatunku Prinerigone vagans. To pierwszy znany przypadek utworzenia wspólnej kolonii przez te gatunki. W jaskini żyje też kilka innych gatunków pająków, w tym czaik jaskiniowy (Metellina merianae), które nie są powiązane z tą kolonią.
- Gdzie znajduje się Jaskinia Siarkowa?
- Ile pająków zamieszkuje tę jaskinię?
- Jakie organizmy podtrzymują łańcuch pokarmowy w jaskini?
- Kto prowadził badania w jaskini?
Powstaje pytanie, czym w jaskini żywi się tak wielka liczba pająków. Okazuje się, że cały łańcuch pokarmowy jaskini jest podtrzymywany przez organizmy chemoautotroficzne. W jaskini żyją bakterie czerpiące energię z reakcji utleniania siarkowodoru. W wyniku ich działalności powstaje biały biofilm siarkowy, który pokrywa ściany jaskiń i powierzchnie wód. Biofilm ten stanowi ekwiwalent roślin. Na biofilmach bakteryjnych żerują larwy muchówek z rodziny Chironomidae. Larwy te po przeobrażeniu w dorosłe owady pozostają w jaskini i są głównym źródłem pokarmu dla pająków. Naukowcy przeanalizowali stabilne izotopy węgla (13C) i azotu (15N). Analiza pokazała, że wartości 13C są zbliżone do wartości z biofilmu bakteryjnego, a 15N stopniowo rośnie na kolejnych poziomach łańcucha pokarmowego. To potwierdzenie, że energia, jaką czerpią pająki, pochodzi z systemu jaskini, a nie z napływu z zewnątrz materii, której główną metodą pozyskiwania energii jest fotosynteza.
Badania pokazały też, że szczątki pająków, owadów i resztki biofilmów bakteryjnych są z kolei rozkładane przez mikroorganizmy saprofityczne, dzięki którym do obiegu wracają siarka, azot i węgiel. Dzięki temu w jaskini istnieje stabilny lokalny obieg materii niezależny od światła słonecznego.
Zespół naukowy, na którego czele stał István Urák z Uniwersytetu Sapientia Węgierskiego Uniwersytetu Transylwanii, uważa, że ze względu na swój unikatowy ekosystem jaskinia powinna znaleźć się pod ochroną, co powinno polegać na ograniczeniu dostępu, monitoringu jakości wód i ochronie przed zanieczyszczeniem.
Źródło: An extraordinary colonial spider community in Sulfur Cave (Albania/Greece) sustained by chemoautotrophy, https://subtbiol.pensoft.net/article/162344/list/9/
Marek Audy / Kopalnia Wiedzy
István Urák / Kopalnia Wiedzy