W piątek rano zmarł Piotr Wierzbicki, działacz opozycji antykomunistycznej w PRL, dziennikarz, pisarz, publicysta i krytyk muzyczny, założyciel „Gazety Polskiej” i jej redaktor naczelny w latach 1993-2005.


5 listopada obchodził 90. urodziny. Z tej okazji otrzymał list od prezydenta Karola Nawrockiego. Niebawem miała odbyć się uroczysta premiera jego najnowszej książki pt. „Burza w Bostonie”.


Wierzbicki publikował również w tygodniku „Do Rzeczy”. W swoich tekstach opisywał m.in. przemiany ustrojowe w Polsce.

Kim był Piotr Wierzbicki?


Piotr Wierzbicki (właściwie Władysław Piotr Wierzbicki) urodził się 5 listopada 1935 r. w Warszawie. Po ukończeniu studiów na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Warszawskiego przez kilka lat pracował jako nauczyciel języka polskiego w warszawskich szkołach. W 1957 r. rozpoczął współpracę z pismem „Współczesność”, gdzie publikował felietony muzyczne i eseje poświęcone polskiej poezji. Był członkiem redakcji tygodników „itd” (1967-1972) oraz „Literatura” (1972-1977), skąd został zwolniony po tym, jak podpisał list w obronie aresztowanych członków Komitetu Obrony Robotników. Pracę felietonisty kontynuował w „Tygodniku Powszechnym” (1977-1989). Publikował także w wydawnictwach podziemnych i emigracyjnych. Był autorem „Traktatu o gnidach”, krytykującego postawę intelektualistów lojalnych wobec władz PRL. Tekst ten spotkał się z poparciem m.in. Jarosława Kaczyńskiego.


W czasie stanu wojennego (od 13 grudnia 1981 r. do 10 lipca 1982 r.) był internowany w ośrodkach w Białołęce, Jaworzu i Darłówku. W latach 1989-1991 pracował w redakcji „Tygodnika Solidarność”. W latach 1991-1992 był redaktorem naczelnym dziennika „Nowy Świat”. W 1993 r. założył miesięcznik (przekształcony w tygodnik) „Gazeta Polska” i do 2005 r. pełnił funkcję redaktora naczelnego.


W 1990 r. wspierał kandydaturę Lecha Wałęsy na prezydenta, by następnie stać się jego zdecydowanym krytykiem. Opowiadał się za lustracją i dekomunizacją. W latach 2004-2009 publikował felietony poświęcone muzyce poważnej w „Gazecie Wyborczej”. Prowadził również audycje popularyzujące muzykę poważną w Programie 1. Polskiego Radia. Od 2020 r. prowadzi audycję „Filharmonia w pigułce” w radiowej „Czwórce”.


3 maja 2007 r. prezydent Lech Kaczyńskiego odznaczył go Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności społecznej”.