Galeria zdjęć Claudia Cardinale (siedzi) i jej siostra Blanche (stoi) w Tunezji w 1953 r. 
1/12
Apic / Getty Images
Claudia Josephine Rose Cardinale urodziła się 15 kwietnia 1938 r. w Tunisie, we francuskiej Tunezji. W dzieciństwie posługiwała się językiem francuskim, arabskim i dialektem sycylijskim odziedziczonym od rodziców. Co ciekawe, nie mówiła w języku włoskim aż do początku swojej kariery filmowej!
Claudia Cardinale (1958) 
2/12
Archivio Cameraphoto Epoche / Getty Images
Kariera aktorki zaczęła się od wyróżnienia za urodę w 1957 r. Cardinale wygrała konkurs na najpiękniejszą Włoszkę w Tunezji. Jedną z nagród była wycieczka na festiwal filmowy do Wenecji. To doświadczenie ukształtowało jej przyszłość – przeprowadziła się do Rzymu i rozpoczęła naukę w szkole aktorskiej. Po zaledwie 2 miesiącach nauki podpisała 7-letni kontrakt z wytwórnią Vides. Jeśli nawet umowę otrzymała przez wzgląd na niepospolitą urodę, wkrótce potwierdziła także duży talent aktorski. Włoska branża filmowa w tamtym czasie była właściwie zdominowana przez mężczyzn. Kobietę postrzegano nieodmiennie jako obiekt pożądania — czy to na ekranie, czy poza nim.
Claudia Cardinale (1959) 
3/12
Archivio Cameraphoto Epoche / Getty Images
Claudia zadebiutowała w „Nieznanych sprawcach” w 1958 r. Film Mario Monicelliego okazał się sukcesem – również debiutującej 20-letniej aktorki. Jej karierą umiejętnie kierował producent Franco Cristaldi, późniejszy mąż Cardinale (para rozstała się w 1975 r.). Już 2 lata od debiutu była jedną z najpopularniejszych włoskich aktorek.
Claudia Cardinale (1962) 
4/12
Earl Leaf/Michael Ochs Archives / Getty Images
Cristaldi nie pozwalał jej ściąć włosów ani przytyć. Co jednak najgorsze, musiała trzymać w tajemnicy, że ma małego synka, którego urodziła w wieku 17 lat. Do końca lat 60. mówiło się, że jest jej młodszym bratem. Cardinale nigdy nie ujawniła, kto był ojcem… Lata później wyjawiła mediom, że została zgwałcona. Przyznała przy tym, że nie czuje się wykorzystana przez branżę. „Nie, nie, zawsze broniłam się przed takim traktowaniem. Na przykład nigdy nie zgodziłam się na rozbierane sceny” – podkreślała.
Claudia Cardinale i Alain Delon w filmie „Lampart” (1962) 
5/12
Keystone/Hulton Archive/Getty Images / Getty Images
Kariera Claudii przypadła na okres rozkwitu włoskiej kinematografii. Wystąpiła w jednych z najważniejszych produkcji w historii włoskiego kina: „Rocco i jego bracia” (1960), „Lampart” (1963) Luchino Viscontiego, „Il bell’Antonio” (1960) Mauro Bologniniego czy „8 i pół” Federico Felliniego. Dodatkowo podbijała Hollywood dzięki swoim rolom w „Pewnego razu na Dzikim Zachodzie”, „The Professionals” (1966) Richarda Brooksa czy „Różowej Panterze” (1963) Blake’a Edwardsa. Zagrała również w filmie Wernera Herzoga Fitzcarraldo (1982).
Claudia Cardinale w „Pewnego razu na Dzikim Zachodzie” (1968) 
6/12
Silver Screen Collection / Getty Images
Choć uroda aktorki była powszechnie podziwiana przez fanów i prasę, jej głos okazał się sporym problemem. We włoskich produkcjach musiano zatrudniać specjalną lektorkę do podkładania głosu pod kwestie Cardinale. Jej barwa – niska i nieco zachrypnięta – kontrastowała z granymi przez nią postaciami eterycznych, dziewczęcych bohaterek. Dopiero w „8 i pół” pozwolono jej mówić w filmie swoim własnym głosem! – Przed Fellinim wszyscy mnie dubbingowali, bo mam przecież „ten” głos. Podkładali mi inne, wysokie, cienkie głosiki. Nawet teraz, kiedy ludzie dzwonią do mnie do domu, biorą mnie za mężczyznę” – wspominała.
Claudia Cardinale (lata 60.) 
7/12
Silver Screen Collection / Getty Images
Aktorka zyskała uznanie w czasie, gdy powojenna Europa otrząsała się ze smutnych realiów, a zwracała się ku przepychowi i zmysłowości. Podobnie jak jej francuska koleżanka Brigitte Bardot, Cardinale stała się symbolem tych wartości. „Kino jest dla mnie marzeniem. Najpiękniejszą rzeczą. Nie lubię widzieć w filmach banału. Chcę widzieć coś, co sprawia, że człowiek myśli i marzy” — mówiła aktorka w jednym z wywiadów.
Claudia Cardinale (1966) 
8/12
Silver Screen Collection / Getty Images
„Zawsze uważałam, że skandale i wyznania nie są konieczne, by być aktorką. Nigdy nie odsłaniałam swojej duszy czy ciała w filmach. Tajemniczość jest bardzo ważna” – przyznawała. Unikając nagości, zdołała zdobyć tytuł jednego z największych włoskich sekssymboli lat 60. Przez lata Cardinale łączył romantyczny związek z wieloma mężczyznami: od Jeana-Paula Belmondo poprzez Warrena Beatty’ego aż po Jacquesa Chiraca.
Claudia Cardinale (1986) 
9/12
Dennis Stone/Mirrorpix / Getty Images
Emanowała klasą. „Kiedy byłam młoda, chciałam wszędzie pojechać i wszystkiego spróbować. Dzięki tej pracy tak właśnie było. Dla aktorki ciekawe jest nie to, że robi to, co chce robić, ale to, że może być kimś innym niż w rzeczywistości. Byłam blondynką, brunetką, księżniczką, dziwką, kim tylko zechcesz. Przed kamerą nie jest się sobą. Można przeżyć wiele żyć zamiast jednego. Myślę, że dopisało mi szczęście” — wspominała Claudia w jednym z wywiadów.
Plakat 70. Festiwalu Filmowego w Cannes 
10/12
mat. prasowe
W 2017 r. głośno było o aktorce w związku z oficjalnym plakatem 70. Festiwalu Filmowego w Cannes. Po pierwszych zachwytach mainstreamu internauci zauważyli, że aktorka została na nim dodatkowo wyszczuplona. „Ona tańczy, śmieje się, żyje! Kto byłby lepszym symbolem kolejnego festiwalu niż Claudia Cardinale, awanturnicza aktorka, niezależna kobieta i działaczka społeczna?” — mówili o plakacie rzecznicy festiwalu. Fani aktorki zaś zachodzili w głowę, dlaczego zdecydowano się odchudzić jej talię i uda.
Claudia Cardinale (1959) 
11/12
Archivio Cameraphoto Epoche / Getty Images
Oryginalne zdjęcie pochodzi z 1959 r. Widzimy na nim aktorkę tańczącą na boso na tarasie w Rzymie. Za retusz fotografii odpowiadała zajmująca się identyfikacją filmowej fety paryska agencja Bronx. Dyrektor festiwalu Thierry Frémaux tłumaczył się wówczas z wpadki, mówiąc, że nie miał pojęcia o planach „odchudzenia” Cardinale.
Claudia Cardinale (2018) 
12/12
Ernesto S. Ruscio / Getty Images
Ikona włoskiego kina pozostawała aktywna. Ani na rok nie zawiesiła kariery aktorskiej, występując nieprzerwanie od 1958 r. Aktorka na swoim koncie ma ponad 100 filmów! Zmarła 23 września 2025 r.