- Kończące się świadczenie rehabilitacyjne nie zamyka drogi do dalszego wsparcia, jednak wybór kolejnego kroku wymaga znajomości procedur i terminów
- Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się na rejestrację jako osoba bezrobotna, złożenie wniosku o rentę czy przekwalifikowanie zawodowe, kluczowe jest przygotowanie dokumentacji i zaplanowanie działań
- Przepisy obowiązujące w 2025 roku pozwalają na kilka form pomocy finansowej, ale każda z nich wiąże się z odmiennymi wymaganiami
Świadczenie rehabilitacyjne dobiega końca
Portal Interia przypomniał, że świadczenie rehabilitacyjne pełni rolę finansowego zabezpieczenia dla osób, które po zakończeniu okresu zasiłku chorobowego wciąż nie mogą wrócić do pracy.
Przyznawane jest maksymalnie na dwanaście miesięcy. Aby ubiegać się o świadczenie, konieczne jest złożenie formularza ZNp-7 i dostarczenie pełnej dokumentacji medycznej.
Wysokość wypłaty powiązana jest z wcześniejszym zasiłkiem chorobowym – przez pierwsze trzy miesiące wynosi 90 proc. podstawy, a w kolejnych miesiącach 75 proc. Jedynym wyjątkiem są przypadki niezdolności do pracy w okresie ciąży, wówczas przysługuje 100-proc.
Kiedy świadczenie dobiega końca, konieczne jest wybranie jednej z trzech dróg:
- podjęcie zatrudnienia,
- złożenie wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy,
- rejestracja w powiatowym urzędzie pracy.
Wybór ten wpływa na dalsze możliwości – osoby zgłaszające się do PUP mogą później starać się o zasiłek dla bezrobotnych, świadczenie przedemerytalne czy rentę szkoleniową. Warto zaplanować działania z wyprzedzeniem, aby uniknąć przerwy w dochodach.
Przepisy przewidują kilka ścieżek działania
Osoby, które chcą ubiegać się o rentę z tytułu niezdolności do pracy, powinny rozpocząć procedurę, zanim świadczenie rehabilitacyjne wygaśnie. Pierwszym krokiem jest uzyskanie od lekarza aktualnego zaświadczenia o stanie zdrowia.
Należy dołączyć do niego pełną dokumentację medyczną i złożyć formularz ERN. Kolejnym etapem jest wizyta u lekarza, który wystawia orzeczenie stanowiące podstawę decyzji ZUS.
Jeżeli stan zdrowia umożliwia podjęcie pracy, można zarejestrować się w urzędzie i starać o zasiłek dla bezrobotnych. Prawo do wypłaty zależy od spełnienia kryteriów ustawowych, w tym co najmniej rocznego okresu zatrudnienia z opłacanymi składkami na Fundusz Pracy w ciągu 18 miesięcy poprzedzających rejestrację.
W 2025 roku zasiłek wynosi 1 721,90 zł brutto przez pierwsze trzy miesiące i 1 352,20 zł brutto w dalszym okresie, z możliwością zwiększenia do 120 proc. podstawy dla osób z ponad dwudziestoletnim stażem.
Kolejną opcją jest świadczenie przedemerytalne, przeznaczone dla osób w wieku przedemerytalnym, które utraciły zatrudnienie z przyczyn od siebie niezależnych.
Aby je uzyskać, konieczne jest m.in. pobieranie zasiłku dla bezrobotnych przez 180 dni, pozostawanie w rejestrze PUP oraz złożenie wniosku w ZUS w ciągu 30 dni od otrzymania potwierdzenia tego okresu. Świadczenie wynosi 1 893,41 zł brutto miesięcznie.
Jeśli ZUS odmówi renty, a powrót do dotychczasowych obowiązków jest niemożliwy, warto rozważyć rentę szkoleniową, która pozwala zdobyć nowe kwalifikacje i podjąć lżejszą pracę. Odpowiada 75 proc. podstawy wymiaru renty i może być wypłacana nawet przez trzy lata.
