Galeria zdjęć Sigourney Waever o swoim wzroście 
1/6
Cinema Legacy Collection/The Hollywood Archive / PAP
Mam 190 cm wzrostu w szpilkach i z tego powodu przeszło mi obok nosa wiele ról. Producenci są niscy i nigdy nie byłam obiektem ich fantazji seksualnych. Jeśli chodzi o aktorów, to kiedy wchodzę do pokoju, wstają i skrępowani natychmiast siadają z powrotem. Kiedyś zaproponowałam, że namaluję buty na bosych stopach, byle tylko dostać rolę.
O podejściu do życia 
2/6
PAP/Photoshot / PAP
Nie mam ambicji, wierzę w przyjmowanie tego, co przynosi życie. Takie jest moje ogólne podejście do życia. Wchodzę w coś i staram się przekształcić to w coś najlepszego jak to tylko możliwe.
O kosmitach 
3/6
Javier Echezareta / PAP
Wysłałabym międzygalaktyczne zaproszenie do innych gatunków. Gwarantuję, że nie byłyby one takie jak obcy z filmów, które nakręciłam. Myślę, że gdyby tu dotarli, mogliby nas zauroczyć. Stephen Hawking powiedział, że kosmici przybyliby po nasze zasoby. Cóż, nie wiem, o jakiej planecie on mówi, bo nie mamy żadnych zasobów, które moglibyśmy im dać! Grabimy naszą własną planetę. Chyba że potrzebują śmieci i plastiku, w takim przypadku moglibyśmy zawrzeć świetną umowę.
O sile kobiet 
4/6
Edward Berthelot / Getty Images
Zawsze pytano mnie, dlaczego gram silne bohaterki, a ja zawsze uważałam to za dziwne pytanie, bo przecież kobiety takie właśnie są i się nie poddają.
O współpracy z Romanem Polańskim przy filmie Śmierć i dziewczyna z 1994 r. 
5/6
Dominique Charriau/WireImage / Getty Images
Cieszę się, że nie był to mój pierwszy film. Roman był surowy i nie był tam po to, żeby poprawiać nam humor. „Bądź realistą, zachowuj się jak dorosły” — to był ciągły podtekst. Ale myślę, że jest on najlepszym reżyserem, z jakim kiedykolwiek pracowałam. Pierwszego dnia prób usiadł z nami i przeczytał nam cały scenariusz, odgrywając wszystkie role. Stuart [Wilson] patrzył na to z przerażeniem. Ale zgadzam się z Benem [Kingsleyem], który powiedział, że woli, gdy reżyser wyznacza mu wąski cel — uważa to za wyzwalające. Oczywiście zależy to od tego, kto czyta tekst. Większość reżyserów nawet nie próbuje, nie chcą narażać się na taką sytuację. Ale Roman robi ci wielki zaszczyt, reżyserując, rozkładając wszystko na twoich oczach.
Spotkanie z Anną Wendzikowską 
6/6
Julien Reynaud, Paweł Wrzecion/AKPA / PAP
W 2015 r. aktorka udzieliła wywiadu naszej rodaczce i w pewnym momencie zapytała ją, czy wie, kim był Jerzy Grotowski. Wendzikowska nie miała pojęcia. — Jesteś dzisiaj drugą osobą z Polski, która tego nie wie. To był naprawdę największy reżyser teatralny w historii. W latach 70. i 90. Ameryka zwariowała na jego punkcie. Mój mąż pojechał do Polski jako 17-latek, żeby się uczyć u niego i to zmieniło jego życie — tłumaczyła Weaver. — Muszę o nim poczytać, trochę mi wstyd — przyznała polska dziennikarka, a gwiazda stwierdziła: „Niepotrzebnie, ale czasami się dziwię, że jego pomniki nie stoją na każdym rogu”.