Galeria zdjęć Nie przeszkadzać Gołasowi 
1/10
Stefan Kraszewski / PAP
„Tutaj dyskurs się zaczynał. I domysłów masa — ile Gołas ma z Papkina, a Papkin z Gołasa?” — pisze Wojciech Młynarski. Ale „Zemsta” Fredry, gdzie najpierw występuje jako debiutant u Aleksandra Rodziewicza, a dwie dekady później, u Gustawa Holoubka, już jako aktor z dużym doświadczeniem, będzie w kontekście Wiesława Gołasa regularnie przypominana, również przez samego zainteresowanego. Co wcale nie znaczy, że ten tytuł pozostaje jego jedynym wielkim sukcesem. Jeśli już, to ugruntowaniem zasłużonej pozycji. Bo, jak stwierdza Jacek Szczerba w „Gazecie Wyborczej”, zadaniem reżyserów jest Gołasowi nie przeszkadzać.
Unikając śmierci 
2/10
Maciej Belina Brzozowski / PAP
Dokumenty mówią, że przychodzi na świat 9 października 1930 r., ale aktor przekonuje, że to bzdura. Urodzić miał się bowiem pięć dni wcześniej, tylko pijany organista pomylił daty przy chrzcie i tak już pozostało. Rodzinny dom w Kielcach wspomina jako sielankę brutalnie przerwaną wybuchem wojny. Jako młodziutki chłopak, niemal jeszcze dziecko, wstępuje do Szarych Szeregów pod pseudonimem „Wilk”. Jak wspomina po latach, dziwi się, że przeżył. „Niemcy lali mnie nahajem po plecach, a ja z całej siły wciskałem głowę w mur, tak chciałem uciekać od tych razów. Wtedy już nie miałem siły i modliłem się, żeby bomba trafiła w nasze więzienie, ale zabiła nie tylko mnie, ale i ich” — opowiada o traumatycznym pobycie w więzieniu córce Agnieszce Gołas-Ners na łamach książki „Gołas. Biografia własnymi słowami”.
Klasowy błazen odesłany z kwitkiem 
3/10
Krzysztof Świderski / PAP
Po nastoletnich artystycznych przygodach, w tym zaangażowaniu do szkolnej orkiestry, w głowie młodego Wiesława rodzi się pomysł o aktorstwie. Gołas, nazywany klasowym błaznem, raczej niechętnym do nauki, zostaje jednak w Krakowie odesłany z kwitkiem. Zdystansować komisję ma postać jego ojca — oficera. Porażkę szybko rekompensuje Warszawa, gdzie w ówczesnej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej (dziś Akademia Teatralna) broni dyplom w 1954 r. i z sukcesem debiutuje w jeleniogórskim teatrze.
Nie wszystko dane 
4/10
Maciej Belina Brzozowski / PAP
Stolica szybko się o niego upomina. W latach 50. trafia do jednego z najważniejszych wówczas zespołów teatralnych w kraju, czyli warszawskiego Dramatycznego pod kierownictwem Gustawa Holoubka. „Kreowany na komika jest w gruncie rzeczy o wiele głębszym aktorem, niż wskazuje to, co dane mu było zagrać” — przekonuje Holoubek. W aktorskim CV Gołasa pojawiają się nazwiska tak ważnych reżyserów i reżyserek jak: Lidia Zamkow, Halina Mikołajska, Konrad Swinarski, Adam Hanuszkiewicz, Aleksander Bardini, Adam Hanuszkiewicz czy Kazimierz Dejmek.
Papkinada
Nie bez znacznie jest spotkanie z Edwardem Dziewońskim, twórcą wielbionego Kabaretu Dudek. Gołas rozkochuje publiczność skeczem „Ucz się Jasiu” albo piosenkami, „Balladą o Dzikim Zachodzie” czy „W Polskę idziemy”. O komediowym talencie przekonuje też w Kabarecie Starszych Panów i programach Olgi Lipińskiej. Powtarza: „Całe aktorstwo to papkinada, bo jest w nim wszystko: śmieszność, tragizm, pycha, łzy”.
Hołd od policji 
6/10
Witold Rozmysłowicz / PAP
Na jego dorobek składa się ponad 120 kreacji w filmach i serialach. Jest Anonim Smółką w „Prawie i pięści” Edwarda Skórzewskiego i Jerzego Hoffmana, Baronem Krzeszowskim w „Lalce” Wojciech Hasa, Czereśniakiem w „Czterech pancernych”, Czarnieckim w „Potopie” Jerzego Hoffmana czy Marianem Szygułą w „Drodze” Sylwestra Chęcińskiego. Jednak największy rozdział w jego karierze to wynik współpracy ze Stanisławem Bareją. Wspólnie z mistrzem rodzimej satyry tworzą m.in. „Poszukiwany, poszukiwana”, „Dotknięcie nocy”, „Nie ma róży bez ognia” albo „Kapitana Sowę na tropie”, po którym milicjanci mają salutować mu na ulicy.
Załatwiony 
7/10
Maciej Belina Brzozowski / PAP
To właśnie Stanisław Bareja jest twórcą, który nie odwraca się od Gołasa, gdy ten w wyniku narażenia się kontrowersyjnemu reżyserowi Bohdanowi Porębie [działacz PZPR, potem członek Patriotycznego Ruchu Ocalenia Narodowego oraz współzałożyciel i pierwszy przewodniczący Zjednoczenia Patriotycznego „Grunwald”, po 1989 r. związany z organizacjami prawicowymi], ma doświadczyć chwilowego środowiskowego ostracyzmu i przez pewien czas nie dostawać propozycji. Poza produkcjami Barei właśnie, który Porębę wyśmiewa na ekranie. „Powiedział [Poręba], że mnie załatwi. I załatwił” — wspomina Gołas w magazynie „Elity”. Ale choć wiele osób nazywa go największym komikiem w historii, przypomina, że grywał także czarne charaktery. Przykładem esesman z „Jak być kochaną?” Wojciecha Hasa, po którym obraża się na niego własna matka. „Jak ty mogłeś”— zapyta po premierze.
Może o tym nie mówił 
8/10
Tomasz Gawałkiewicz / PAP
— Może tata czuł się wykorzystywany, z czego zdał sobie sprawę po wielu latach? — zastanawia się córka Wiesława Gołasa w rozmowie z Dagmarą Romanowską dla Onetu. Agnieszka Gołas-Ners zwraca uwagę na komediowe zaszufladkowanie ojca, które mogło mu ciążyć bardziej, niż wielu zakładało. — Musiał czuć się zaszufladkowany, ale o tym nie mówił i, rzeczywiście, pogodził się z niemożnością powrotu do ról dramatycznych, których w swoim dorobku trochę miał — niektóre znakomite, na scenie i w filmie — ale nie zdarzyło się ich tyle, by mógł być uznany za aktora dramatycznego.
Wspólny dom 
9/10
TOMASZ RADZIK/East News / East News
O pierwszą żonę, Elżbietę Szczepańską, przychodzi mu zawalczyć z innym mężczyzną, co udaje się za sprawą specjalnego tańca. Są małżeństwem 15 lat. Drugą żonę, Marię Krawczyk-Gołas, z którą będzie do śmierci, poznaje w zakładzie fotograficznym. — Ojciec i jego druga żona Maria przeżyli ze sobą ponad 47 lat i było to z pewnością dobre małżeństwo. Jestem niezmiernie wdzięczna Marii za to, że stworzyła ojcu dom, w którym czuł się bezpiecznie, i że opiekowała się nim, gdy był już bardzo chory i niesprawny. Wymagało to z jej strony ogromnego poświęcenia — podkreśla Agnieszka Gołas-Ners.
Żeby było ciekawiej 
10/10
Piotr Kowalski / PAP
Decyzję o wycofaniu się z zawodu i zasłużonej emeryturze podejmuje w 2015 r. — Nie przewidywałem dla siebie takiego poważnego wieku, ale skoro w niebie tak zarządzono, to się nie sprzeciwiam — mówi Polskiej Agencji Prasowej w 2020 r. z okazji 90. urodzin. Kilka dni później przechodzi udar, w wyniku którego ma problemy z mówieniem. We wrześniu 2021 r. zostaje zabrany do szpitala z Domu Artystów Weteranów w Skolimowie. Wiesław Gołas umiera 9 września 2021 r. W jednym ze swoich ostatnich wywiadów mówi: „Nigdy nie chciałem niczego robić tylko po to, żeby mieć z głowy. Wolałem coś wymyślić, dodać, żeby było ciekawiej”. Związek Artystów Scen Polskich żegna go słowami: „Będzie nam ciebie brakowało, przyjacielu”.