Korzystając z systemu Windows od firmy Microsoft spotkamy się głównie z jednym systemem plików, jakim jest NTFS. W przypadku dystrybucji opartych na jądrze Linux najczęściej będzie to już ext4 lub Btrfs. Darmowa konkurencja dla Windowsa jest w stanie obsługiwać NTFS, choć wymagane są tu odpowiednie sterowniki. Właśnie został zapowiedziany kolejny z nich o nazwie ntfsplus, który ma oferować nie tylko lepszą wydajność, ale również większą funkcjonalność.
Obsługa nośników danych, a zasadniczo to partycji, na których system plików to NTFS, ma być wydajniejsza na Linuksie, dzięki sterownikowi ntfsplus. Co dokładniej oferuje ta nowość? Tego dowiemy się w tym materiale.
Zorin OS 18 nadchodzi. Wersja beta tej dystrybucji Linuksa już dostępna. Poznaliśmy część nowości
Autorem nowego sterownika ntfsplus jest Namjae Jeon. Na wstępie zaznaczył on, że użytkownicy systemów opartych na jądrze Linux korzystają obecnie ze starszego sterownika ntfs-3g, gdyż ntfs3 „wciąż ma wiele problemów i jest słabo rozwijany”. Twórca oparł swój projekt na kodzie klasycznego sterownika ntfs, który umożliwiał jedynie odczytywanie zawartości z partycji. Dlaczego właśnie o niego? Z uwagi na jego przejrzystość, która pozwala lepiej zrozumieć całość. Oczywiście ntfsplus, jako następca, oferuje zarówno odczyt, jak i zapis danych na partycjach z systemem plików NTFS. Celem omawianego projektu jest nie tylko 'wsparcie dla popularnych rozwiązań, ale i zwiększenie wydajności, stabilny rozwój oraz obsługa narzędzi, takich jak fsck*’ – to ostatnie pomoże np. w odzyskiwaniu „uszkodzonej” (ang. corrupted) partycji pod Linuksem, którą nierzadko naprawia się na Windowsie.
*”Uniksowy program do sprawdzania integralności systemu plików” (źródło). W sterowniku ntfsplus jego implementacja opiera się na narzędziu ntfsck, które wchodzi w skład projektu ntfsprogs-plus (ten z kolei opiera się na wybranych narzędziach ze sterownika ntfs-3g). Twórcy informują, że można traktować to narzędzie jak chkdsk w systemie Windows – w pierwszej odsłonie „sprawdza system plików i go naprawia”.
Porównanie funkcjonalności ntfsplus i ntfs3.
Względem ntfs3, nowy sterownik ntfsplus zapewnia wyższą wydajność jednowątkową zapisu o 3-5%, ale przy wielu wątkach oferuje już o wiele lepsze wyniki w zakresie od 35-110%. Sam odczyt, jak możemy zauważyć na poniższej grafice, jest niemalże taki sam w obu przypadkach. Ponadto lepsza wydajność powinna być widoczna podczas przeglądania listy z plikami. Bardzo pozytywnie wygląda również czas zamontowania partycji. Sterownik ntfsplus korzysta z iomap* i folio, a porzuca przestarzałe rozwiązanie, jakim jest nagłówek bufora (ang. buffer head), który „przechowuje stan poszczególnych bloków systemu plików”. Do tego ntfsplus przeszedł pozytywnie 287 testów z zestawu xfstests**, a ntfs3 „tylko” 218. Jest też wsparcie dla „opóźnionej alokacji” (ang. delayed allocation). Jeżeli chcemy dowiedzieć się więcej o tym projekcie z oficjalnego źródła, to odnajdziemy je POD TYM ADRESEM.
*”Biblioteka systemu plików do obsługi typowych operacji na plikach” (źródło).
**”Zestaw testów regresyjnych systemu plików” (źródło).
Wyniki z przeprowadzonych testów.
Źródło: kernel.org, Phoronix, Ikona: Flat Icons/Flaticon, Grafika mobilna: William Warby/Unsplash