Maciej Karpiński nie żyje. Był prozaikiem, dramaturgiem, scenarzystą i pedagogiem. O jego śmierci poinformował w piątek portal filmpolski.pl. Karpiński był współtwórcą lub autorem scenariuszy m.in. filmu „Różyczka” w reż. Jana Kidawy-Błońskiego, „Pierścionka z orłem w koronie” w reż. Andrzeja Wajdy czy „Kobieta samotna” Agnieszki Holland. Obok Janusza Morgensterna był jednym z reżyserów filmu „Trzeba zabić tę miłość”. Do roku 2005 sprawował funkcję dyrektora Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Maciej Karpiński na premierze filmu „Różyczka 2” w reżyserii Jana Kidawy-Błońskiego, Warszawa, 19.10.2023
/ Leszek Szymański /PAP
Maciej Karpiński zmarł w piątek, o czym poinformował portal filmpolski.pl. Artysta urodził się 21 listopada 1950 roku w Warszawie. Był absolwentem historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Studia ukończył w 1974 roku. Debiutował w 1969 roku tekstami satyrycznymi w programie Teatru STS, z którym współpracował także w kolejnych latach. Jako krytyk związany był z wieloma czasopismami.
W latach 80. przebywał w USA, pracując jako wykładowca na kilku uniwersytetach. W 1987 roku powrócił do Polski. W latach 1989-1994 był wiceprezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W latach 2013-2022 był przewodniczącym Koła Scenarzystów Stowarzyszenia. W 1989 r. objął funkcję kierownika literackiego Studia Filmowego „Perspektywa”. W 1991 roku został wykładowcą Studium Scenariuszowego PWSFTviT w Łodzi.
Wreczenie Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego 2024, Krystyna Janda i Maciej Karpinski
/FOTON/PAP /PAP
Karpiński był założycielem i prezesem zarządu Gildii Polskich Scenarzystów Filmowych oraz wieloletnim – do roku 2005 – dyrektorem Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W latach 2005-2010 pełnił funkcję pełnomocnika Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej ds. międzynarodowych. Od 2015 r. był członkiem zarządu Europejskiej Federacji Scenarzystów, a od 2019 r. wiceprezydentem tej organizacji, zasiadał w Polskiej Akademii Filmowej i Europejskiej Akademii Filmowej.
Maciej Karpiński był autorem wielu scenariuszy filmowych, m.in.: „Długa noc poślubna” (1976), „Kobieta samotna” (1981), „Pierścionek z orłem w koronie” (1992), „Różyczka” (2010). Był również autorem wielu książek, m.in. „Życie i śmierć na Broadwayu. Szkice o współczesnym teatrze amerykańskim”, „Teatr Andrzeja Wajdy”, „Niedoskonałe odbicie. O sztuce scenariusza filmowego dla scenarzystów, dla przyszłych scenarzystów i dla wszystkich, którzy kochają kino”.
Wideo youtube