Goldman Sachs zaprezentował długoterminowe prognozy walutowe, które mają uzupełniać projekcje ekonomiczne i wspierać strukturalne decyzje inwestycyjne. Nowe prognozy wyprowadzone aż do roku 2035 zakładają kurs euro do dolara na poziomie 1,21, dolara do jena japońskiego na 100, funta brytyjskiego do dolara na 1,24 oraz dolara do juana chińskiego na 5,17.

Długoterminowe prognozy walutowe koncentrują się na właściwościach powrotu do średniej realnych kursów walutowych, z pewnymi korektami uwzględniającymi zmiany strukturalne w czasie. Zdaniem autorów raportów konsensus akademicki dowodzi, że takie podejście przewyższa model losowy i obala błędne przekonanie, że prognozowanie kursów walutowych jest niemożliwe.

Autorzy opracowania wskazują, ze ich model GSDEER jest głównym narzędziem do oceny wartości godziwej walut w Goldman Sachs od 30 lat. Zakłada, że realne kursy walutowe mają tendencję do powrotu do średniej w czasie.

Dolar amerykański przewartościowany o 15 proc.

Według analityków Goldman Sachs dolar jest obecnie przewartościowany o około 15 proc. Powodów jest wiele. Stany Zjednoczone mają trudności z przyciąganiem napływów kapitału do finansowania dużego deficytu na rachunku bieżącym i deficytu fiskalnego. W ciągu następnej dekady analitycy oczekują dalszej erozji części tego przewartościowania, z szerokim indeksem dolara spadającym o kolejne 6-7 proc., przy czym większa część tego ruchu nastąpi w stosunku do Azji i rynków wschodzących.

Dla euro, zdaniem Goldman Sachs, nie ma powodu do przewartościowania. Przy znacznej części niedowartościowania euro zniwelowanej w 2025 roku dzięki niemieckiej zmianie polityki fiskalnej i jej konsekwencjom dla wzrostu. N

Juan chiński i jego konkurenci z Azji Północno-Wschodniej stanowią przypadek szczególny. CNY jest jedną z najbardziej niedowartościowanych walut. Szczególnie po pandemii Covid, niskie, wręcz deflacyjne ceny w Chinach w porównaniu ze wzrostem inflacji w reszcie świata zaowocowały czymś, co eksperci Goldman Sachs nazywają konkurencyjnym realnym kursem walutowym. Imponujące wyniki eksportowe i duże nadwyżki handlowe jako udział w globalnym PKB w ostatnich kwartałach również są świadectwem konkurencyjności chińskiego eksportu.