„Zmarł Jerzy Derfel – wspaniały artysta, świetny kompozytor, niezwykle porządny człowiek, ojciec chrzestny mojego syna – żegnaj, Przyjacielu…” – napisała Joanna Trzepiecińska, oddając hołd człowiekowi, którego twórczość przez dekady towarzyszyła pokoleniom Polaków.

Jerzy Derfel, urodzony 9 stycznia 1941 r. w Lidzie, był artystą wszechstronnym. Ukończył Liceum Muzyczne w Sopocie w klasie fortepianu oraz Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Warszawie, gdzie kształcił się pod okiem Ryszarda Baksta. Już w młodości dał się poznać jako utalentowany muzyk – w 1958 r. założył zespół jazzowy „Flamingo”, w którym grał na kornecie, a później, podczas studiów, stworzył duet fortepianowy z Maciejem Małeckim.

  • Kiedy zmarł Jerzy Derfel?
  • Ile lat miał Jerzy Derfel w momencie śmierci?
  • Jakie znane utwory skomponował Jerzy Derfel?
  • Kto poinformował o śmierci Jerzego Derfla?

Jego muzyczne osiągnięcia obejmują zarówno kompozycje klasyczne, jak „Sonata e-moll” na saksofon altowy i kwintet smyczkowy, jak i utwory rozrywkowe, które wykonywali najwybitniejsi polscy artyści. Piosenki Derfla śpiewali m.in. Wojciech Młynarski, Irena Santor, Alicja Majewska, Ewa Bem, Magda Umer czy Artur Barciś. To właśnie jego kompozycja „Bywają takie dni” w wykonaniu Alicji Majewskiej zdobyła Grand Prix koncertu „Debiuty” na Festiwalu w Opolu w 1975 r.

Jerzy Derfel pozostawił po sobie także niezatarte ślady w polskiej kinematografii i teatrze. To on skomponował muzykę do kultowych filmów Stanisława Barei, takich jak „Miś” czy „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz”. Jego twórczość wzbogaciła również takie produkcje jak „Rozmowy przy wycinaniu lasu” czy serial „Droga”. Był autorem muzyki do musicali, m.in. „Boso, ale w ostrogach” oraz „Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca”.

Artysta przez lata współpracował z czołowymi postaciami polskiej sceny muzycznej i literackiej. Jego twórczość inspirowała takich mistrzów słowa jak Wojciech Młynarski, Jonasz Kofta, Agnieszka Osiecka czy Jeremi Przybora. Był również związany z warszawską Państwową Wyższą Szkołą Teatralną oraz Studenckim Teatrem Satyry, gdzie współpracował z młodymi artystami.

Dorobek Jerzego Derfla został wielokrotnie doceniony. W 1988 r wraz z Wojciechem Młynarskim otrzymał laur „Solidarności” za program „Róbmy swoje”. W 2012 r. uhonorowano go Grand Prix Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za całokształt twórczości. Wcześniej, w 2004 r., został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a rok później uhonorowano go Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.